zaterdag 9 februari 2013

In zake 'Landelijk'...

Twijfel
Ja, kweetut. Het duurde even voor ik weer hier kwam.

Nee, kweenie. Hoe dat zo kwam. Of misschien wel, eigenlijk.
Van deze opdracht raak ik namelijk een btje vertwijfeld.
Bovendien zag ik ineens bij het laatste verdiepding het woord EXIT opdoemen.
En je kent me: ik neem niet graag afscheid.

Groot
Van die grote issues word ik vaak onzeker. Er gaat zoveel in om. Neem nou 'Landelijk'.
Dat is toch gigaveelomvattend? Hoewel... ik ga er tóch maar weer 's tegenin.
Maaiveld zat, dus die kop van mij kan er ook nog wel bij. Of eigenlijk juist niet, dus.
Volgt u mij nog?
Hoe leg ik dit uit.
Het probleem met 'Landelijk' is dat je er zo in moet méégaan. Dat kan uiteraard heerlijk zijn, maar
wat mij betreft is daar geen sprake van flow, en dus no go with that.
Kijk naar het landelijke digitale bestandenaanbod: floep - weg!
Kijk naar retail: wwrringngng..
Dat doet de bieb: wiewoewatwaar?
Kijk naar de bezuinigingsbeweging: boink, weer een bovenstebest biebje omgevallen.
Het zijn dit soort landelijke ontwikkelingen die me angst aanjagen, er van 'lid' te zijn.
Maar ho ho! Ik zeg niet op hoor.


Bergen verzetten
Ik geef het ook niet op. Want er is nog ruimte, gelukkig.
Dit blog is nog lang niet over en zal dat ook niet gaan. De enige die hier over bezuinigingen
gaat, is gekke gulle ikkie.
Er valt nog zoveel te doen, dus daar ligt het niet aan, of eigenlijk juist weer wel. Wèlke berg moet er nu verzet worden?
Want lekker landelijk leunen, daarvan valt men staand in slaap. En voor je 't weet schrik je - liggend - wakker.
Dan is het vaak te laat. Voor retail, is 't denk ik ook al zover.
Tènzij ingezet als middel met eigen bedoelingen, met toegevoegde waarde.
Dus als je je ELM retailen gaat noemen, nou dan lijkt me dat prima.
Maar noem het retailen géén Extreme Library Makeover. Dan ben je echt verkeerd bezig.
Wèl goed is dat je met je ELM ook digitaal de markt op gaat.
En dat, hoe baanbrekend dan ook, dicht bij jezelf houdt. Binnen- en buitenkant moeten kloppen.
Digi- en biebtaal mag geen Babelonisch verschijnsel worden, wat je uitstraalt moet je gedachtegoed zijn.
Wat nu het landelijke gedachtegoed is, weet ik niet meer zo goed. Ja, iets met oranje en grijs...maar waarom in godsnaam geen knalroze bijvoorbeeld, als wij dat nou willen?

Niet leunen, maar steunen
Vandaag klopte Edwin bij me aan. Via m'n mobiel op G+. Hij kwam als geroepen, met een oproep.
Ik zou zeggen: neem even de moeite dit te lezen. Dan voel je wat ik bedoel.
En dan hoop je met me mee, dat we 'losser' gaan. Dus niet 'er voor' in de betekenis van aansluiten, afwachten, op je kont zitten en leunen. Maar zelf actie ondernemen, goede initiatieven steunen.
Van dit soort landelijke ontwikkelingen krijg ik een warm gevoel.
Hier wordt niet gedacht vanuit angst, maar met volle overgave aan de toekomst.
En als je dan ziet, wie zich achter deze gedachte scharen, moet het nog zo gek niet zijn.
Mocht deze idee uitgroeien tot nationaal goed, dan lijkt mij dat geweldig.
Bieblandleiders, pak die uitgestoken hand. Want als je het goed bekijkt, staan we wel een btje aan dat beruchte afbrokkelende randje.
Bij dergelijke bodemsamenstelling, moet je niet per ongeluk de verkeerde kant op leunen.

Gasboring
Nog even hoor, dan houd ik op.
Maar voelt u ook die trillingen? Nee? Goed, ik ben misschien in een wat gevoelige bui, dat heb ik al uitgelegd.
Toch even dit: vandaag beeft de aarde. Weer. En we blijven maar boren, naar gas, nota bene.
Terwijl diezelfde aarde zowat barst van de alternatieve initiatieven op energiegebied.
Door al dat boren zien we de bomen niet meer. En in zo'n prachtig woud van mogelijkheden voel ik me nou nèt zo thuis...

Grand
Dit filmpje laat zien hoe het óók kan. Het met faciliteiten ondersteunde initiatief van 1 individu, de "tracker", die open content maakt voor de rest van de wereld. Daar worden nog eens bergen verzet! Of zoals de laatste quote van de verslaggeefster: "Creating the ability to explore without limits"
Met dank aan hen die mij op dit idee brachten. ;) Gr. GL