Potverdrie. Zit ik daar. Thuis. Vrij.Voor me uit te staren. Laptop al een hele dag in de kast. Lekker rustig...ahum.
Met trillende handen hanteer ik m'n mobieltje, om te checken of er nog nieuws is.
Nee. Slechts het einde van de wereld...
Ik staar nog eens met afgrijzen naar de melding van coach Sanneke. Géén Dingen deze kerst...Verschrikkelijk! Groot en gapend is het gat, waar ik in val! Geen koffie of chocola die me meer kan helpen. Ik móet afkicken, er is geen keus.
Dan ineens heb ik 't. Ja! Dat kan ik doen. Ik blog. Gewoon evengoed.
Met bonzend hart vouw ik lief laptopje open. Mijn maatje in stille dagen, mijn smoesje voor het huiswerk, mijn dappere digivriend.
En binnen 2 minuten post ik mijn blog. Voor mijn trouwe volgers.
Met een kerstboodschap. Want je bent nooit te oud om er wat van te maken.
Fijne dagen en alle goeds voor 2013...Live life to the MAX ;)
Groetjes, GL
zaterdag 22 december 2012
zondag 16 december 2012
Stilte en....demo!
On the screen
Filmpjes maken is hot. Youtube knalt er van uit z'n voegen. De gekste onderwerpen worden er gedemonstreerd. Van nagels lakken, moestuintjes maken tot culinaire hoogstandjes op tafel toveren. Eén van mijn favorieten is Foodtube ,waar topkoks je hun fijne kneepjes tonen.
Het barst ook van de screencasts op Youtube. Genoeg om je er een uurtje of wat mee te vermaken. Omdat ik hier en daar enig gepuf vernam van mededingers, heb ik me 's een tijdje lekker laten overspoelen door meningen en demo's van anderen. Wel met koptelefoon op, anders zit je om de 3 seconden aan die schuif te pielen omdat er weer een huisgenoot aan je hoofd tettert, terwijl je al 6 keer heel lief hebt gevraagd om STILTE!!!!
Zo vond ik naast Screenr en Screen-o-matic ook Jing. Moet zeggen dat dit er vrij simpel uit ziet. Ik kom er al kijkende achter dat ik een 'mic' nodig heb. Die moet ik dus even gaan leasen bij mijn dochter, van haar WiiSingdingest. Kost me minstens een reep chocola.
Vervolgens merk ik dat er verschillen zijn, qua aansluiting op systemen.
Voor mensen met Imac is er iemand zo goed geweest om een mooie top 5 te maken. In screencast demo, offcourse..
en..Action!
Dan is het tijd voor "action". Bij Jing kun je aangeven met welk besturingssysteem je werkt, Mac of Windows. Dan is het downloaden geblazen, voor de software. Als dat lukt, komt er een zonnetje schijnen op je computer. Wat een positief icoontje!
Ik kan hier natuurlijk een heel lang verhaal ophangen hoe het verder gaat, maar dat is wat we juist NIET willen. Ik vond een superduidelijke screencast, van een stoer jochie. Kijk zelf maar, een kind kan de was doen! Enneh oh ja, een héél klein puntje van aandacht: zorg bij het maken van je screencast ook weer voor die stilte. Deze kid liet de TV in de huiskamer aan staan. Verder geweldig, en aandoenlijk simpel:
Homemade
Nu moest ik zelf aan de slag. Maar dat wil mijn laptop niet. Eigenwijs sleurt hij me door het hele downloadmenu, maar blijft 'draggen'. Mogelijke oorzaak: te oude pc of beveiligingssysteem te streng. En ik weet dat dat laatste zo is. Dus zet ik die heeeeel eventjes uit. 3 Minuutjes. Helpt niet. Ik moet zelfs afbreken via de afsluitfunctie. Ander systeem upgeload, Camtasia. Zelfde verhaal.
Na 2 middagen verveeld en gefrustreerd van het loadwachten zwaai ik met de witte vlag. Sorry, volgers, geen homemade screencast van mij. Wel cupcakes voor bij de koffie. Kun je ondertussen mijn allereerste youtubeje bekijken...
Voorbeelden uit de bibliotheekwereld vond ik met deze zoektermen:bibliotheek uitleg screencast bij ene Kevin, die er zijn youtube account er zo'n beetje mee vult. Knap hoor. Die hadden zeker allemaal een ICTer bij de hand.
Ikke niet.
Groetjes,GL
Filmpjes maken is hot. Youtube knalt er van uit z'n voegen. De gekste onderwerpen worden er gedemonstreerd. Van nagels lakken, moestuintjes maken tot culinaire hoogstandjes op tafel toveren. Eén van mijn favorieten is Foodtube ,waar topkoks je hun fijne kneepjes tonen.
Het barst ook van de screencasts op Youtube. Genoeg om je er een uurtje of wat mee te vermaken. Omdat ik hier en daar enig gepuf vernam van mededingers, heb ik me 's een tijdje lekker laten overspoelen door meningen en demo's van anderen. Wel met koptelefoon op, anders zit je om de 3 seconden aan die schuif te pielen omdat er weer een huisgenoot aan je hoofd tettert, terwijl je al 6 keer heel lief hebt gevraagd om STILTE!!!!
Zo vond ik naast Screenr en Screen-o-matic ook Jing. Moet zeggen dat dit er vrij simpel uit ziet. Ik kom er al kijkende achter dat ik een 'mic' nodig heb. Die moet ik dus even gaan leasen bij mijn dochter, van haar WiiSingdingest. Kost me minstens een reep chocola.
Vervolgens merk ik dat er verschillen zijn, qua aansluiting op systemen.
Voor mensen met Imac is er iemand zo goed geweest om een mooie top 5 te maken. In screencast demo, offcourse..
en..Action!
Dan is het tijd voor "action". Bij Jing kun je aangeven met welk besturingssysteem je werkt, Mac of Windows. Dan is het downloaden geblazen, voor de software. Als dat lukt, komt er een zonnetje schijnen op je computer. Wat een positief icoontje!
Ik kan hier natuurlijk een heel lang verhaal ophangen hoe het verder gaat, maar dat is wat we juist NIET willen. Ik vond een superduidelijke screencast, van een stoer jochie. Kijk zelf maar, een kind kan de was doen! Enneh oh ja, een héél klein puntje van aandacht: zorg bij het maken van je screencast ook weer voor die stilte. Deze kid liet de TV in de huiskamer aan staan. Verder geweldig, en aandoenlijk simpel:
Homemade
Nu moest ik zelf aan de slag. Maar dat wil mijn laptop niet. Eigenwijs sleurt hij me door het hele downloadmenu, maar blijft 'draggen'. Mogelijke oorzaak: te oude pc of beveiligingssysteem te streng. En ik weet dat dat laatste zo is. Dus zet ik die heeeeel eventjes uit. 3 Minuutjes. Helpt niet. Ik moet zelfs afbreken via de afsluitfunctie. Ander systeem upgeload, Camtasia. Zelfde verhaal.
Na 2 middagen verveeld en gefrustreerd van het loadwachten zwaai ik met de witte vlag. Sorry, volgers, geen homemade screencast van mij. Wel cupcakes voor bij de koffie. Kun je ondertussen mijn allereerste youtubeje bekijken...
Voorbeelden uit de bibliotheekwereld vond ik met deze zoektermen:bibliotheek uitleg screencast bij ene Kevin, die er zijn youtube account er zo'n beetje mee vult. Knap hoor. Die hadden zeker allemaal een ICTer bij de hand.
Ikke niet.
Groetjes,GL
Alternatiefje, m'n liefje..
Het is zondag...Tijd voor een spelletje schaak met social media tools.
Zet 1: Google+
In mijn volgerskring bevindt zich, of hij het nou leuk vindt of niet, Arvid Bux. Ken hem weer van Saskia, die ik weer ken van Frankwatching. Niet persoonlijk natuurlijk, maar "on the net-wise".
Hij attendeert zijn trouwe meekijkers over een nieuwigheidje van...
Zet 2: Twitter. Waarom ben ik daar in geïnteresseerd? Omdat ik niet zoveel vertrouwen heb in...
Zet 3: Instagram, die onlangs ingelijfd werd door..
Zet 4: Facebook. Die trouwens tevens onlangs, en ondánks de vraag hierover te stemmen, tóch onverbiddelijk besloot het privacybeleid om te gooien. Met andere woorden, FB owns you now, and your pictures. Daar heb je 't weer, dat ingeblikte gevoel. Maar ter zake weer even terug naar..
Zet 5: Twitter, dus. Want we willen toch iets met foto's en Twitter is zo'n lekker snel medium, dat hulp zou kunnen bieden bij mijn zoektocht naar een alternatief voor eerder genoemd fotobewerkingstool. Dit laat Arvid zien, een ..
Zet 6: You tube.
Te zien is met deze...
Zet 7: Animated Screencast, dat Twitter aan de weg timmert. Oké negen fotofilters is nog niet veel, maar het biedt in ieder geval een alternatiefje. M'n liefje, wat wil je nog meer?
Schaakmat, FB. In 7 zetten. Eat your heart out.
GL
Zet 1: Google+
In mijn volgerskring bevindt zich, of hij het nou leuk vindt of niet, Arvid Bux. Ken hem weer van Saskia, die ik weer ken van Frankwatching. Niet persoonlijk natuurlijk, maar "on the net-wise".
Hij attendeert zijn trouwe meekijkers over een nieuwigheidje van...
Zet 2: Twitter. Waarom ben ik daar in geïnteresseerd? Omdat ik niet zoveel vertrouwen heb in...
Zet 3: Instagram, die onlangs ingelijfd werd door..
Zet 4: Facebook. Die trouwens tevens onlangs, en ondánks de vraag hierover te stemmen, tóch onverbiddelijk besloot het privacybeleid om te gooien. Met andere woorden, FB owns you now, and your pictures. Daar heb je 't weer, dat ingeblikte gevoel. Maar ter zake weer even terug naar..
Zet 5: Twitter, dus. Want we willen toch iets met foto's en Twitter is zo'n lekker snel medium, dat hulp zou kunnen bieden bij mijn zoektocht naar een alternatief voor eerder genoemd fotobewerkingstool. Dit laat Arvid zien, een ..
Zet 6: You tube.
Te zien is met deze...
Zet 7: Animated Screencast, dat Twitter aan de weg timmert. Oké negen fotofilters is nog niet veel, maar het biedt in ieder geval een alternatiefje. M'n liefje, wat wil je nog meer?
Schaakmat, FB. In 7 zetten. Eat your heart out.
GL
donderdag 13 december 2012
Social media:oud + wijs genoeg
Wijsheid komt met de jaren
Toch wel heel confronterend voor hen, die met dit gezegde zijn opgegroeid. En thuis ervaren dat notabene de jeugd met een heel eigen wijsheid aan de haal gaat.
Tot midden in de nacht en tijdens het eten aan toe, als je er niets van zegt.."Verslaafd? Néé joh. Wat jullie verslaafd vinden, is voor ons heel normaal." aldus het jonge pubermeisje dat ik interviewde voor mijn Leerwerktraject Mediawijsheid. ( met hoofdletters, hoe naïef..) En gelijk heeft ze.
Met soepele duimbewegingen vliegt ze over haar miniscule mobile toetsenbordje.
De "WTF - generatie" noemt ze zichzelf. Om even te wachten op jouw gruwelkreet en dan met big smile te vertalen : ..Whatsapp,Twitter,Facebook.
In ongelooflijk tempo leert ze een varia aan ins & outs en do's & don'ts van social media. Waar jij "stokoude" ouder als een kreupele achteraan schoffelt.
"Hé, ho! Wacht effe. Wat ben je nou aan 't doen? Hoe kun je zo leren met die herrie op je hoofd? En wie is dat dan waar je zo mee zit te whappen de godganse dag? Hè, hóeveel? In een hele groep?.." En dat kan gewoon allemaal maar.
3R
Gelukkig zijn er regels. Omdat ze er anders natuurlijk mal van worden. Of gaan 'blijven zitten', volgens sommige somberen. De Reinheid, Rust en Regelmaat - regels zijn ook toepasbaar om gamegeaks, whapptappers en twitterchicks te temmen.
Zónder zweep, wel te verstaan, want met pubers moet je een beetje meebuigen.
"Goh,schat wat een gewèldige Simsvilla heb je daar ontworpen. Hele klus zeker hè? Je bent al een uurtje of zo druk daarmee. Sla maar even op, dan doen we een snackpauze. En dan maar een blokkie aan je huiswerk."
Quizzie?
Dat werkt in ieder geval beter dan verbieden. Zelfs in het klaslokaal kun je social media inzetten om op een frisse manier je les te beginnnen, zoals met Socrative. Docent kan met schoolaccount vragen invoeren. Tijdens de overhoring die via mobieltjes gaat, kunnen de lopende stand en achteraf de antwoorden op de vragen bekeken worden.
Voor ouders en andere opvoeders is er de Mediawijsheidquiz. Ik kwam er behoorlijk uit: 2x maal gemiddeld en 2 maal bovengemiddeld dus positief kritisch geïnformeerd. En maar 1x gegokt! Feit blijft in ieder geval dat je wel alert moet blijven. Social Media veranderen waar je bij staat. Over een jaartje lachen we om Whatsapp, die al dreigt met betaalde acounts, evenals Facebook overigens. Mijn interviewpuber heeft Viber op m'n mobieltje geïnstalleerd, toen ik even ter toilette was. "Gratis bellen, slimbo."
Maar let alsjeblieft wel een beetje op je TXT schatje. Niet met volle mond bellen en geen phone mee naar de wc, dènk om je Netiquette.
Ondertussen is het verstandig even flink in de spiegel te kijken. Blèr jij als pa ook dwars door het gezinsdineetje als je collega dan belt of bel je later terug? Zit je als working mum ook aldoor met je gedachten in je mailaccount? Eerlijk zeggen, wat check je 's morgens het eerst? Je wekker of je mobieltje? Welk voorbeeld stel je zelf...
Feit blijft dat je van multitasken brokken krijgt. Niet doen dus. Hou het overzichtelijk, doe aan Lifehacking.
BVO
Niet gek, dat de bibliotheek een rol speelt bij Mediawijsheid. Als partner voor het onderwijs, maar ook voor volwassenen. Mediabar,7Dingen, we doen het best goed. Er is terrein te winnen, zolang we overspoeld worden met nieuwe devices en ontwikkelingen qua social media. Ik heb net de nieuwe site van Bibliotheek.nl bekeken: Bibliotheek voor Ondernemers. Nog in pilotmodus, als het lukt vanaf januari in operandi. Mijn piepkleine bijdrage is in de maak. Wie weet wordt vervolgd...
Afsluiter
Tot slot filmpje en een tip.
Pas op met verbinden. Hoe idealistisch en romantisch ook, kijk uit met het klikken op verleidelijke uitdagingen als: log in met je FB of Twitteraccount.. Voor je 't weet gooi je je 'vuile sokken' naast je mooiste profielfoto op straat. En sluit je Google+ account even, voor je Youtube op gaat. Tenzij je wilt delen wat je kijkt. Zo niet, afsluiten maar.
Bij deze, met SomeGreyBloke,oud, grijs enneh.. wijs?
groetjes GL.
Toch wel heel confronterend voor hen, die met dit gezegde zijn opgegroeid. En thuis ervaren dat notabene de jeugd met een heel eigen wijsheid aan de haal gaat.
Tot midden in de nacht en tijdens het eten aan toe, als je er niets van zegt.."Verslaafd? Néé joh. Wat jullie verslaafd vinden, is voor ons heel normaal." aldus het jonge pubermeisje dat ik interviewde voor mijn Leerwerktraject Mediawijsheid. ( met hoofdletters, hoe naïef..) En gelijk heeft ze.
Met soepele duimbewegingen vliegt ze over haar miniscule mobile toetsenbordje.
De "WTF - generatie" noemt ze zichzelf. Om even te wachten op jouw gruwelkreet en dan met big smile te vertalen : ..Whatsapp,Twitter,Facebook.
In ongelooflijk tempo leert ze een varia aan ins & outs en do's & don'ts van social media. Waar jij "stokoude" ouder als een kreupele achteraan schoffelt.
"Hé, ho! Wacht effe. Wat ben je nou aan 't doen? Hoe kun je zo leren met die herrie op je hoofd? En wie is dat dan waar je zo mee zit te whappen de godganse dag? Hè, hóeveel? In een hele groep?.." En dat kan gewoon allemaal maar.
3R
Gelukkig zijn er regels. Omdat ze er anders natuurlijk mal van worden. Of gaan 'blijven zitten', volgens sommige somberen. De Reinheid, Rust en Regelmaat - regels zijn ook toepasbaar om gamegeaks, whapptappers en twitterchicks te temmen.
Zónder zweep, wel te verstaan, want met pubers moet je een beetje meebuigen.
"Goh,schat wat een gewèldige Simsvilla heb je daar ontworpen. Hele klus zeker hè? Je bent al een uurtje of zo druk daarmee. Sla maar even op, dan doen we een snackpauze. En dan maar een blokkie aan je huiswerk."
Quizzie?
Dat werkt in ieder geval beter dan verbieden. Zelfs in het klaslokaal kun je social media inzetten om op een frisse manier je les te beginnnen, zoals met Socrative. Docent kan met schoolaccount vragen invoeren. Tijdens de overhoring die via mobieltjes gaat, kunnen de lopende stand en achteraf de antwoorden op de vragen bekeken worden.
Voor ouders en andere opvoeders is er de Mediawijsheidquiz. Ik kwam er behoorlijk uit: 2x maal gemiddeld en 2 maal bovengemiddeld dus positief kritisch geïnformeerd. En maar 1x gegokt! Feit blijft in ieder geval dat je wel alert moet blijven. Social Media veranderen waar je bij staat. Over een jaartje lachen we om Whatsapp, die al dreigt met betaalde acounts, evenals Facebook overigens. Mijn interviewpuber heeft Viber op m'n mobieltje geïnstalleerd, toen ik even ter toilette was. "Gratis bellen, slimbo."
Maar let alsjeblieft wel een beetje op je TXT schatje. Niet met volle mond bellen en geen phone mee naar de wc, dènk om je Netiquette.
Ondertussen is het verstandig even flink in de spiegel te kijken. Blèr jij als pa ook dwars door het gezinsdineetje als je collega dan belt of bel je later terug? Zit je als working mum ook aldoor met je gedachten in je mailaccount? Eerlijk zeggen, wat check je 's morgens het eerst? Je wekker of je mobieltje? Welk voorbeeld stel je zelf...
Feit blijft dat je van multitasken brokken krijgt. Niet doen dus. Hou het overzichtelijk, doe aan Lifehacking.
BVO
Niet gek, dat de bibliotheek een rol speelt bij Mediawijsheid. Als partner voor het onderwijs, maar ook voor volwassenen. Mediabar,7Dingen, we doen het best goed. Er is terrein te winnen, zolang we overspoeld worden met nieuwe devices en ontwikkelingen qua social media. Ik heb net de nieuwe site van Bibliotheek.nl bekeken: Bibliotheek voor Ondernemers. Nog in pilotmodus, als het lukt vanaf januari in operandi. Mijn piepkleine bijdrage is in de maak. Wie weet wordt vervolgd...
Afsluiter
Tot slot filmpje en een tip.
Pas op met verbinden. Hoe idealistisch en romantisch ook, kijk uit met het klikken op verleidelijke uitdagingen als: log in met je FB of Twitteraccount.. Voor je 't weet gooi je je 'vuile sokken' naast je mooiste profielfoto op straat. En sluit je Google+ account even, voor je Youtube op gaat. Tenzij je wilt delen wat je kijkt. Zo niet, afsluiten maar.
Bij deze, met SomeGreyBloke,oud, grijs enneh.. wijs?
groetjes GL.
zaterdag 8 december 2012
Insta Grammatica
Instant
Jeetje, wat deed ik er lang over om dit blogpost te starten dit keer.
Niet omdat ik zolang aan het pielen was met de Instagram tools, want ik ben persoonlijk niet zo wildenthousiast, waarvan twee oorzaken, 1: Instagram is ingelijfd bij Facebook en daar rommelt het nogal met gebruik van gegevens 2: Ik vind de filtertjes van Instagram niet zo boeiend.
Ik begrijp dat het wereldwijd veel gebruikt wordt. Groot gebruiksgemak, zit vaak al standaard op je mobieltje, dus zó voor het grijpen. En eerlijk is eerlijk:inmiddels is er een hele stortvloed aan extra verbuigingen en bijvoeglijkheden bijgekomen.
maar mij smaakt 't als blikvoer.
Klinkt als..
Ik moet toegeven dat ik een kleine aversie heb tegen nep. Nou is foto's bewerken dichterlijke vrijheid met beeld, dus dat mag van mij.
Een leuke revival heb ik ook niets tegen, tenzij het een submode wordt. Ik heb het dan over zeggingskracht. Iets waarbij je de juiste grammatica toepast, zónder trucjes. Zonde hoor, die stijlfouten.
Dus jammer Tim Knol, maar ik kan nep - beatlesounds wel schieten en sorry, Instagram, ik gruwel van shabby polaroidkorrelplaatjes. Prachtig vind ik dat we hierdoor wel weer èchte beelden zien uit die tijd. Dáár moet je wat mee! Een dubbelgangerfotowedstrijd:"Welke is de echte en welke de Instagrammed versie?" Eens kijken hoeveel enthousiaste oldieskenners we mobiliseren. Die je, eenmaal aangemeld, direct mobiliseert om een mooie good old times verzameling te bouwen. CC in optima forma.
Gelukkig leven we in een vrij land en trekt niemand zich iets van mijn gemopper aan.
Dus doe ik iets met Instagram. Dat lukt wel hoor. Ik dacht aan koppelingen.
-Met Pinterest,om onze leners mooie shots uit te laten wisselen. Dan gooien wij van de bieb een mooi thema in de lucht met een leuke attentie aan de beste Instafotograaf, de mooiste Pinterestverzamelaar.
-Met onze biebblogs kunnen we ook een linkje leggen.
Het oog valt sneller op plaatjes dan op enig ingekort lapje tekst, hoe interessant die inhoudelijk ook mag zijn.. Dus als je via een Puike Pic bij ons blog uitkomt, is dat succes.
-Automatisch kom ik dan bij onze website. Linken die handel, met gerelateerd beeldmateriaal, bijvoorbeeld een shot van een DWDDscène, waarin een mooi item wordt aangekaart. "Hebben we voor u!" , zeg je daarmee als bieb.
-Zet Instagram vooral in bij campagnes en activiteiten, combineer met het snelle Twitter of Facebook, maar maak het publiceren alsjeblieft wel zo persoonlijk mogelijk. Je scoort meer als breek- en benaderbaar mensch, dan uit naam van Het Instituut. Het wordt dan ook hoogste tijd dat we onszelf eens gaan casten, als 'infobrenger'. Dan heb je wel backup nodig,een goeie cursus en tijd van de baas.
Persoonlijkheid en professionaliteit gaan tenslotte best goed samen.
Ik zou zeggen: nep, dat werkt niet. Echtheid wel en vooral hartstocht. Beide kosten gelukkig niks, net als Instagram, als je besluit die dan toch te gebruiken.
Dit zou ik wel willen uitproberen: Tiny Books van Printstagram.
GL
Jeetje, wat deed ik er lang over om dit blogpost te starten dit keer.
Niet omdat ik zolang aan het pielen was met de Instagram tools, want ik ben persoonlijk niet zo wildenthousiast, waarvan twee oorzaken, 1: Instagram is ingelijfd bij Facebook en daar rommelt het nogal met gebruik van gegevens 2: Ik vind de filtertjes van Instagram niet zo boeiend.
Ik begrijp dat het wereldwijd veel gebruikt wordt. Groot gebruiksgemak, zit vaak al standaard op je mobieltje, dus zó voor het grijpen. En eerlijk is eerlijk:inmiddels is er een hele stortvloed aan extra verbuigingen en bijvoeglijkheden bijgekomen.
maar mij smaakt 't als blikvoer.
Klinkt als..
Ik moet toegeven dat ik een kleine aversie heb tegen nep. Nou is foto's bewerken dichterlijke vrijheid met beeld, dus dat mag van mij.
Een leuke revival heb ik ook niets tegen, tenzij het een submode wordt. Ik heb het dan over zeggingskracht. Iets waarbij je de juiste grammatica toepast, zónder trucjes. Zonde hoor, die stijlfouten.
Dus jammer Tim Knol, maar ik kan nep - beatlesounds wel schieten en sorry, Instagram, ik gruwel van shabby polaroidkorrelplaatjes. Prachtig vind ik dat we hierdoor wel weer èchte beelden zien uit die tijd. Dáár moet je wat mee! Een dubbelgangerfotowedstrijd:"Welke is de echte en welke de Instagrammed versie?" Eens kijken hoeveel enthousiaste oldieskenners we mobiliseren. Die je, eenmaal aangemeld, direct mobiliseert om een mooie good old times verzameling te bouwen. CC in optima forma.
Gelukkig leven we in een vrij land en trekt niemand zich iets van mijn gemopper aan.
Dus doe ik iets met Instagram. Dat lukt wel hoor. Ik dacht aan koppelingen.
-Met Pinterest,om onze leners mooie shots uit te laten wisselen. Dan gooien wij van de bieb een mooi thema in de lucht met een leuke attentie aan de beste Instafotograaf, de mooiste Pinterestverzamelaar.
-Met onze biebblogs kunnen we ook een linkje leggen.
Het oog valt sneller op plaatjes dan op enig ingekort lapje tekst, hoe interessant die inhoudelijk ook mag zijn.. Dus als je via een Puike Pic bij ons blog uitkomt, is dat succes.
-Automatisch kom ik dan bij onze website. Linken die handel, met gerelateerd beeldmateriaal, bijvoorbeeld een shot van een DWDDscène, waarin een mooi item wordt aangekaart. "Hebben we voor u!" , zeg je daarmee als bieb.
-Zet Instagram vooral in bij campagnes en activiteiten, combineer met het snelle Twitter of Facebook, maar maak het publiceren alsjeblieft wel zo persoonlijk mogelijk. Je scoort meer als breek- en benaderbaar mensch, dan uit naam van Het Instituut. Het wordt dan ook hoogste tijd dat we onszelf eens gaan casten, als 'infobrenger'. Dan heb je wel backup nodig,een goeie cursus en tijd van de baas.
Persoonlijkheid en professionaliteit gaan tenslotte best goed samen.
Ik zou zeggen: nep, dat werkt niet. Echtheid wel en vooral hartstocht. Beide kosten gelukkig niks, net als Instagram, als je besluit die dan toch te gebruiken.
Dit zou ik wel willen uitproberen: Tiny Books van Printstagram.
GL
donderdag 22 november 2012
Search me in the Crowd
Net als bij content curation is het principe van crowdsourcing het samenbrengen van bronnen, om het vormen van een nieuwe bron. Een pareltje van een voorbeeld vind ik BoekTweePuntNul.( boek + site )Zoals Louis Hilgers in zijn voorwoord zegt: een crossmediale publicatie op basis van Co-creatie en Crowd Sourcing. Samen bedacht, verzameld en onder een open en moderne auteursrechten regeling.( Creative Commons BY SA.)
Hoe hebben ze dat aangepakt? Door een oproep te doen op een site ( ICTnieuws.nl) en via de twitterkanalen. Met 50 potentiele onderwerpen als input.
Na 4 dagen was de aanmeldingslijst langer dan 100 namen, met net zoveel nieuwe onderwerpen.
Zo is er een fijn naslagwerkje ontstaan, aangaande 2.0, Social Media en webtools.
Niet zo gek dat al 1 jaar daarna deel 2 is ontsproten. Hoe bedoel je musthaves..?
Erfgoed
Ik móet ook even langs de erfgoedsector. Ben natuurlijk APETROTS te ontdekken dat mijn eigenste lieve moedertje al in de vorige eeuw crowdsourcete. Zij vrijwilligte bij de genealogische vereniging in Naarden. Bestudeerde uren lang de al genoemde oude handschriften om familieverbanden bloot te leggen.
Klein maar akelig bruggetje sla je dan naar de zaak Marianne Vaatstra. Door het beschikbaar stellen van DNA materiaal heeft de gemeenschap een waarschijnlijke dader prijsgegeven. Griezelige, maar niet meer weg te denken vorm van crowsourcing, in het teken van gerechtigheid.
Dichterbij
Misschien moeten wij als KW medewerkers eerst wat bewuster omgaan met onze bestaande 'crowds', voordat we het ver weg gaan zoeken? Ook al gezien bij medeverdiepers is de Bibliotheek van 100 Talenten een prachtmiddel. Het winnende idee vanuit de jeugd- en jongeren bijeenkomst in september, is dat geworden door een probleem ( verouderde literatuurlijsten voor het onderwijs ) om te buigen naar een mogelijkheid. Niet zomaar, maar juist met input vanuit de doelgroep: -"Vraag ze dan naar wat zíj goede titels vinden." riep ik tijdens dat samenzijn. En verloor daarna prompt met mijn eigen ideetje, dat in vergetelheid wegzakte.. Met het bijgedragen kiezelsteentje heb ik eigenlijk toen gecrowdsourced, en dus zo toch een beetje meegewonnen. :) Daarnaast ga ik straks samen met de Biebkidz proberen om een wereldvraagstukje op te lossen. Nee, te klagen heb ik niet.
Nog zo'n voorbeeld is ons klantenpanel, dat al zeer bruikbaar is gebleken. Volgens mij zijn we heel goed op weg.
Met de pet.
Crowdfunding lijkt dan het met de pet rondgaan, op een ludieke manier. Zó, dat de schenker er ook wat plezier aan beleeft. Eddy Terstal heeft dat goed gedaan. Hij heeft zijn te maken film volledig gefinancierd met (via twitter te bestellen) microfilmpjes voor funders. In die zin zou je iemand die baat heeft bij een verbinding met de bibliotheek ook als potentieel funder kunnen zien.
Gezien het advies om bij het stellen van je doel/target binnen een tijdsframe te werken, lijkt me crowdfunding echt iets voor projecten. Voor de bibliotheek misschien wel een kans om zich vrijer op te stellen tov. bestaande subsidie- en bezuinigingsregelingen. Of juist de kans het belang van haar bestaan aan te tonen. Hoe dan ook zul je je doel wel goed met je funders moeten afstemmen, je best ervoor doen die funders echt iets te bieden. Crowdfunding past wat mij betreft het beste bij crowdsourcing. Of is dat nou een inkoppertje?
Ik moet tenslotte ook ineens denken aan onze blogs vol ideeën en meningen, door deze Verdiepdingen verzameld. Tja, Rob en Edo, nu vallen jullie door de mand. Dat gaat je dan wel een héél origineel t-shirt kosten deze keer.... Al was 't maar voor de fun;D
Gr. GL
Hoe hebben ze dat aangepakt? Door een oproep te doen op een site ( ICTnieuws.nl) en via de twitterkanalen. Met 50 potentiele onderwerpen als input.
Na 4 dagen was de aanmeldingslijst langer dan 100 namen, met net zoveel nieuwe onderwerpen.
Zo is er een fijn naslagwerkje ontstaan, aangaande 2.0, Social Media en webtools.
Niet zo gek dat al 1 jaar daarna deel 2 is ontsproten. Hoe bedoel je musthaves..?
Erfgoed
Ik móet ook even langs de erfgoedsector. Ben natuurlijk APETROTS te ontdekken dat mijn eigenste lieve moedertje al in de vorige eeuw crowdsourcete. Zij vrijwilligte bij de genealogische vereniging in Naarden. Bestudeerde uren lang de al genoemde oude handschriften om familieverbanden bloot te leggen.
Klein maar akelig bruggetje sla je dan naar de zaak Marianne Vaatstra. Door het beschikbaar stellen van DNA materiaal heeft de gemeenschap een waarschijnlijke dader prijsgegeven. Griezelige, maar niet meer weg te denken vorm van crowsourcing, in het teken van gerechtigheid.
Dichterbij
Misschien moeten wij als KW medewerkers eerst wat bewuster omgaan met onze bestaande 'crowds', voordat we het ver weg gaan zoeken? Ook al gezien bij medeverdiepers is de Bibliotheek van 100 Talenten een prachtmiddel. Het winnende idee vanuit de jeugd- en jongeren bijeenkomst in september, is dat geworden door een probleem ( verouderde literatuurlijsten voor het onderwijs ) om te buigen naar een mogelijkheid. Niet zomaar, maar juist met input vanuit de doelgroep: -"Vraag ze dan naar wat zíj goede titels vinden." riep ik tijdens dat samenzijn. En verloor daarna prompt met mijn eigen ideetje, dat in vergetelheid wegzakte.. Met het bijgedragen kiezelsteentje heb ik eigenlijk toen gecrowdsourced, en dus zo toch een beetje meegewonnen. :) Daarnaast ga ik straks samen met de Biebkidz proberen om een wereldvraagstukje op te lossen. Nee, te klagen heb ik niet.
Nog zo'n voorbeeld is ons klantenpanel, dat al zeer bruikbaar is gebleken. Volgens mij zijn we heel goed op weg.
Met de pet.
Crowdfunding lijkt dan het met de pet rondgaan, op een ludieke manier. Zó, dat de schenker er ook wat plezier aan beleeft. Eddy Terstal heeft dat goed gedaan. Hij heeft zijn te maken film volledig gefinancierd met (via twitter te bestellen) microfilmpjes voor funders. In die zin zou je iemand die baat heeft bij een verbinding met de bibliotheek ook als potentieel funder kunnen zien.
Gezien het advies om bij het stellen van je doel/target binnen een tijdsframe te werken, lijkt me crowdfunding echt iets voor projecten. Voor de bibliotheek misschien wel een kans om zich vrijer op te stellen tov. bestaande subsidie- en bezuinigingsregelingen. Of juist de kans het belang van haar bestaan aan te tonen. Hoe dan ook zul je je doel wel goed met je funders moeten afstemmen, je best ervoor doen die funders echt iets te bieden. Crowdfunding past wat mij betreft het beste bij crowdsourcing. Of is dat nou een inkoppertje?
Ik moet tenslotte ook ineens denken aan onze blogs vol ideeën en meningen, door deze Verdiepdingen verzameld. Tja, Rob en Edo, nu vallen jullie door de mand. Dat gaat je dan wel een héél origineel t-shirt kosten deze keer.... Al was 't maar voor de fun;D
Gr. GL
zondag 11 november 2012
De Looks en de Inhoud: FB versus G+
Om eerst eens te bedenken of ik het nou wel zo'n goed idee vind ( i.h.k.v. Lifehacking) om weer iets nieuws aan te gaan, met Google+, ben ik een klein onderzoekje gestart.
Slow Starter
Jéémig, wat een sloot aan info over G+ is er te vinden op het web... Naast surfen ook maar eens wat rondgevraagd: wat vind jij er van..?
Bij collega's komt er niet zo veel duidelijkheid uit over het gebruik van het aangemaakte G+profiel en ook statistisch getinte berichten geven aan dat G+ òfwel niet van de grond komt, ofwel wèl, maar dan als "slow starter".
Dieseltjes blijven wel lang rijden, dacht ik, dus toch maar verder gekeken.
Waar het mij om gaat is vooral de privacy instellingsmogelijkheden en hoe mijn gegoogleplus er uit zou zien, alias overkomen bij anderen.
Tijdens een speurtocht langs demovideo's strandde ik bij deze. Ik heb hier 'm ff bewaard voor coach Sanneke: beloofd is beloofd. Hou je vast voor een sterk staaltje beeldvorminggngng!
En tóen...was ik even aan een pauze toe. Van een dag of drie.
Ondertussen werd ik belaagd door 2 juffen met zwepen. Eén er van ken je, die nodigde me gewoon brutaal uit in haar kringetje ( hoor ik de echo van een Gargamelachtig lachje? )en die ander is mijn Leerwerkdingesjuf. Dat we gezellig met z'n allen gaan Hangouten in les 2. Lekker dan, alsof je me gewoon tegen de muur zet met je mitrailleurtje.
Ik schudde de opdringerige videomeiden uit m'n nekharen en dook verder het net op.
Om op een leuke link te stuiten, op de blog van Writeaholic. Zij wijst me op haar goede vriend Arvid, die een ( heel ) e-book wijdt aan: De + achter Google, waar ik de online versie van heb aangeklikt. Na één zondagochtendje bladeren ben ik helemaal bij. "Het doel van G+ is het maken en delen van content." Die ga ik onthouden, dat klinkt lekker overzichtelijk en zo blijf ik zelf ook een btje bij mijn positieven (++ haha!)
Lady of the Rings
Account had ik al, dus via juf 1's uitnodiging van start, profielfoto geupload, verplichtte (!?) verjaardag vermeld, funktie ingevuld en flink met de instellingen gerammeld. En dan: waar schaal ik mijn juf in? Onder vrienden? hmm.. Kennissen? Nâhh.. Júffen? Dìe kun je maar beter niet met elkaar in één kringetje zetten volgens mij. Heb er maar zakelijk een collegakringetje van gemaakt. Vrienden maken doe je tenslotte niet door ze vlijmscherpe messen op de keel te zetten.
Net als bij FB laat ik mij persoonlijk niet in de tang nemen door de tag-button van G+. Beheersing is alles.. Om kringetjes op te bouwen zal ik eerst eens wat medeplussers moeten opscharrelen. Zeker als we aan die Hangout toekomen, morgen. Bovendien moet de boel ook nog op mijn android geparkeerd, mijn laptop is nl. stekeblind.( geen webcam ) Benieuwd hoe dat allemaal af gaat lopen. Ik vertrouw maar op hulp van juf2.
Ik ben in ieder geval van de partij, dus zet maar een plusje achter mijn naam.
gr. GL+ ;)
Slow Starter
Jéémig, wat een sloot aan info over G+ is er te vinden op het web... Naast surfen ook maar eens wat rondgevraagd: wat vind jij er van..?
Bij collega's komt er niet zo veel duidelijkheid uit over het gebruik van het aangemaakte G+profiel en ook statistisch getinte berichten geven aan dat G+ òfwel niet van de grond komt, ofwel wèl, maar dan als "slow starter".
Dieseltjes blijven wel lang rijden, dacht ik, dus toch maar verder gekeken.
Waar het mij om gaat is vooral de privacy instellingsmogelijkheden en hoe mijn gegoogleplus er uit zou zien, alias overkomen bij anderen.
Tijdens een speurtocht langs demovideo's strandde ik bij deze. Ik heb hier 'm ff bewaard voor coach Sanneke: beloofd is beloofd. Hou je vast voor een sterk staaltje beeldvorminggngng!
En tóen...was ik even aan een pauze toe. Van een dag of drie.
Ondertussen werd ik belaagd door 2 juffen met zwepen. Eén er van ken je, die nodigde me gewoon brutaal uit in haar kringetje ( hoor ik de echo van een Gargamelachtig lachje? )en die ander is mijn Leerwerkdingesjuf. Dat we gezellig met z'n allen gaan Hangouten in les 2. Lekker dan, alsof je me gewoon tegen de muur zet met je mitrailleurtje.
Ik schudde de opdringerige videomeiden uit m'n nekharen en dook verder het net op.
Om op een leuke link te stuiten, op de blog van Writeaholic. Zij wijst me op haar goede vriend Arvid, die een ( heel ) e-book wijdt aan: De + achter Google, waar ik de online versie van heb aangeklikt. Na één zondagochtendje bladeren ben ik helemaal bij. "Het doel van G+ is het maken en delen van content." Die ga ik onthouden, dat klinkt lekker overzichtelijk en zo blijf ik zelf ook een btje bij mijn positieven (++ haha!)
Lady of the Rings
Account had ik al, dus via juf 1's uitnodiging van start, profielfoto geupload, verplichtte (!?) verjaardag vermeld, funktie ingevuld en flink met de instellingen gerammeld. En dan: waar schaal ik mijn juf in? Onder vrienden? hmm.. Kennissen? Nâhh.. Júffen? Dìe kun je maar beter niet met elkaar in één kringetje zetten volgens mij. Heb er maar zakelijk een collegakringetje van gemaakt. Vrienden maken doe je tenslotte niet door ze vlijmscherpe messen op de keel te zetten.
Net als bij FB laat ik mij persoonlijk niet in de tang nemen door de tag-button van G+. Beheersing is alles.. Om kringetjes op te bouwen zal ik eerst eens wat medeplussers moeten opscharrelen. Zeker als we aan die Hangout toekomen, morgen. Bovendien moet de boel ook nog op mijn android geparkeerd, mijn laptop is nl. stekeblind.( geen webcam ) Benieuwd hoe dat allemaal af gaat lopen. Ik vertrouw maar op hulp van juf2.
Ik ben in ieder geval van de partij, dus zet maar een plusje achter mijn naam.
gr. GL+ ;)
donderdag 1 november 2012
Google+? Extraatje
Terwijl ik me beraad, of ik me aan Google+ wil wagen heb ik een pauzefilmpje. Relax and enjoy.
GL
zondag 28 oktober 2012
CC: Samenwerken aan de inhoud
Samenwerken aan de inhoud, dat is volgens mij ècht iets voor bibliotheek K'waard.
Wie anders dan "wij" hebben de afgelopen jaren volgens deze methode gewerkt:
fusie op fusie, project na project, uitspraak doen en inspraak hebben, samen dingen ontwikkelen, personeel en diens talenten als bouwstenen gebruiken om vérder te komen dan die gewone-bieb-met-haar-stoffige-imago. Naar buiten kijken, maar ook naar binnen..We barsten van de ervaring!
Durf
Dúrven om de mens, de bezoeker aan het woord te laten, met een interactieve catalogus, bij blogs waar op kan worden gereageerd, door mogelijk maken van participatie met partners en jeugd en jongeren, bij de Bibliotheek van de 100 talenten, Biebkidz en Biebteenz. Bedenken dat je een expert erbij nodig hebt en samen de stroom in goede banen leiden...We barsten van de durf!
CC, dus
Content curation, ik zou zeggen dóen!
Er wordt al CC ingezet bij het GRIP, een mooie verzameling van prachtige initiatieven en informatie, fysiek en digitaal.
Onlangs waren een aantal met jeugd en jongeren betrokken collega's bij elkaar om nieuwe activiteiten te bedenken.
Het idee dat ik inleverde draaide om Pinterest. Samen met een groep kids en/of jongeren bepalen welke onderwerpen voor hen belangrijk zijn. Pinterest gebruiken om dit te laten zien, mooie verzamelingen maken, die tonen aan andere jongeren en dan kijken wat zíj er weer van vinden. Samen opgebouwde en gedeelde jeugdinfo.
Het lijkt er op dat Scoop.it en Paper.li ook ongeveer zo werken. Je bouwt een bewegende krant met de nieuwtjes en info die jouw doelgroep bezighoudt.In die zin heeft het ook wel iets van Delicious, maar dan nog beweeglijker.Ik moet ook denken aan Symbaloo en andere verzamel-je-favorietenpagina's.
Storify lijkt me misschien iets voor mij. Voor bloggers. Voor verhalenmakers. Of voor werkstukbouwers rond een thema in beweging.Voor interviewende verslagmakers.
Kracht
De kracht van CC ligt denk ik wel bij het maken van de juiste keuzes. Wèlke onderwerpen doen er toe? Waarschijnlijk de actuele, de plaatselijk levende, de doelgroepprecieze. Niet voor niets lees je in de inleiding van dit ding ergens: kies je niche. Je bent geen Volkskrant of NOS, die bestaat al. Kijk je dan naar je collectie? Of juist naar buiten? En hoe en ook hoelang houd je de curated content in beweging? Zet je op en sluit je af per project? Bied je een kleine, dmv CC opgebouwde deelcatalogus blijvend aan? Wie laat je meebepalen over de inhoud? Hoe meet je of iets aanslaat? Steeds meer vragen borrelen bij me op. Ik zie weinig verheugends bij de paper.li's van de voorbeeldbieb's. Waarom niet die plaatselijke initiatieven juist voor- en bovenaan?
Wat is de meerwaarde van het herkauwen van bestaand (oud) nieuws? Ik zou juist wèl meer inzetten op regioinfo. En zelf iets toevoegen, bijvoorbeeld een kort filmpje met een vraag aan een bezoeker: "Mogen we u iets vragen? Wat heeft u zojuist bij de bieb geleend?"
Content Curatie vraagt volgens mij wel om een kritische en marktgerichte blik. Meerwaarde is denk ik laagdrempelige, toegankelijke inhoud en kiezen voor positiviteit.
Ik wens ons veel succes! ;)
GL
Wie anders dan "wij" hebben de afgelopen jaren volgens deze methode gewerkt:
fusie op fusie, project na project, uitspraak doen en inspraak hebben, samen dingen ontwikkelen, personeel en diens talenten als bouwstenen gebruiken om vérder te komen dan die gewone-bieb-met-haar-stoffige-imago. Naar buiten kijken, maar ook naar binnen..We barsten van de ervaring!
Durf
Dúrven om de mens, de bezoeker aan het woord te laten, met een interactieve catalogus, bij blogs waar op kan worden gereageerd, door mogelijk maken van participatie met partners en jeugd en jongeren, bij de Bibliotheek van de 100 talenten, Biebkidz en Biebteenz. Bedenken dat je een expert erbij nodig hebt en samen de stroom in goede banen leiden...We barsten van de durf!
CC, dus
Content curation, ik zou zeggen dóen!
Er wordt al CC ingezet bij het GRIP, een mooie verzameling van prachtige initiatieven en informatie, fysiek en digitaal.
Onlangs waren een aantal met jeugd en jongeren betrokken collega's bij elkaar om nieuwe activiteiten te bedenken.
Het idee dat ik inleverde draaide om Pinterest. Samen met een groep kids en/of jongeren bepalen welke onderwerpen voor hen belangrijk zijn. Pinterest gebruiken om dit te laten zien, mooie verzamelingen maken, die tonen aan andere jongeren en dan kijken wat zíj er weer van vinden. Samen opgebouwde en gedeelde jeugdinfo.
Het lijkt er op dat Scoop.it en Paper.li ook ongeveer zo werken. Je bouwt een bewegende krant met de nieuwtjes en info die jouw doelgroep bezighoudt.In die zin heeft het ook wel iets van Delicious, maar dan nog beweeglijker.Ik moet ook denken aan Symbaloo en andere verzamel-je-favorietenpagina's.
Storify lijkt me misschien iets voor mij. Voor bloggers. Voor verhalenmakers. Of voor werkstukbouwers rond een thema in beweging.Voor interviewende verslagmakers.
Kracht
De kracht van CC ligt denk ik wel bij het maken van de juiste keuzes. Wèlke onderwerpen doen er toe? Waarschijnlijk de actuele, de plaatselijk levende, de doelgroepprecieze. Niet voor niets lees je in de inleiding van dit ding ergens: kies je niche. Je bent geen Volkskrant of NOS, die bestaat al. Kijk je dan naar je collectie? Of juist naar buiten? En hoe en ook hoelang houd je de curated content in beweging? Zet je op en sluit je af per project? Bied je een kleine, dmv CC opgebouwde deelcatalogus blijvend aan? Wie laat je meebepalen over de inhoud? Hoe meet je of iets aanslaat? Steeds meer vragen borrelen bij me op. Ik zie weinig verheugends bij de paper.li's van de voorbeeldbieb's. Waarom niet die plaatselijke initiatieven juist voor- en bovenaan?
Wat is de meerwaarde van het herkauwen van bestaand (oud) nieuws? Ik zou juist wèl meer inzetten op regioinfo. En zelf iets toevoegen, bijvoorbeeld een kort filmpje met een vraag aan een bezoeker: "Mogen we u iets vragen? Wat heeft u zojuist bij de bieb geleend?"
Content Curatie vraagt volgens mij wel om een kritische en marktgerichte blik. Meerwaarde is denk ik laagdrempelige, toegankelijke inhoud en kiezen voor positiviteit.
Ik wens ons veel succes! ;)
GL
woensdag 24 oktober 2012
Twitter: Doorheen.
Leergierigerd als ik ben heb ik me over-enthousiast in Hootsuite gestort.
Nu vraag ik me in paniek af hoe lang ik m'n adem nog in kan houden...
Ik zit vast, compleet ondergedompeld.
Starend naar het scherm, zie ik langzaam luchtbelletjes naar boven dwarrelen.
Denk even aan zo'n boeienkoning in zijn onderwatertank, zo onopvallend mogelijk om zich heen friemelend - sleuteltje kwijt!
Waarom doe ik dit ook alweer? Oh ja ik was Twitter aan het verdiepen.
Twijfel slaat me om het hart.Is dit iets voor mij? Ben ik hier te moe voor? Te verkouden? Te veel uit het veld geslagen?
Ik heb mijn facebook en mijn twitter in Hootsuite stromen. Maar het werkt niet goed.
Facebook streamt alleen oude meuk. Twitter gooit hele sloten info over me heen.
Ik ben nu dan ook in 1 keer een illusie armer: net gespot dat wij niet de Beste (duurzame) Bieb zijn, via een VOBtweet. Wel verdiend gewonnen, bieb Groningen: congrats!
Ik besluit mezelf van dit geworstel te verlossen. Je kunt wel alles willen, maar of je d'r blij van wordt is iets heel anders. Buurman fietsenmaker even gesmst om slotentang, boeien doorgeknipt. Pff. Net op tijd.
Ik laat Hootsuite even sudderen, voor een energiekere periode met helderder hoofd.
Het gekke is dat ik ook even niet veel verschil ervaar met de mail-attenderingen die ik ontvang op mijn mobieltje.
De twitteropdracht op zich heeft me wel een zetje gegeven. Ik heb een lijstje in mijn twitteraccount gestart, want deed daar nog niets mee. Nu heb ineens oog voor interessante twitteraars, bloggers en linkedinners. De info die ik ermee win kan ik straks vast gebruiken voor het leerwerktraject mediawijsheid. Voel me nog niet erg geroepen om zelf hard te gaan roepen op twitter. Daarvoor moet ik eerst maar eens gaan verzamelen.
Ik denk dat ik voor nu even tevreden ben met het twitterapparaat op zich.
Hootsuite maakt mij compleet overprikkeld en in de war. Oké ik moet er vast eventjes doorheen, de instructievideo nog eens rustig bekijken, orde scheppen in de door mijzelf geschapen chaos.
Nu zít ik er even doorheen. Effe luchie scheppen. Aju,tot tweeps.
gr. GL
Nu vraag ik me in paniek af hoe lang ik m'n adem nog in kan houden...
Ik zit vast, compleet ondergedompeld.
Starend naar het scherm, zie ik langzaam luchtbelletjes naar boven dwarrelen.
Denk even aan zo'n boeienkoning in zijn onderwatertank, zo onopvallend mogelijk om zich heen friemelend - sleuteltje kwijt!
Waarom doe ik dit ook alweer? Oh ja ik was Twitter aan het verdiepen.
Twijfel slaat me om het hart.Is dit iets voor mij? Ben ik hier te moe voor? Te verkouden? Te veel uit het veld geslagen?
Ik heb mijn facebook en mijn twitter in Hootsuite stromen. Maar het werkt niet goed.
Facebook streamt alleen oude meuk. Twitter gooit hele sloten info over me heen.
Ik ben nu dan ook in 1 keer een illusie armer: net gespot dat wij niet de Beste (duurzame) Bieb zijn, via een VOBtweet. Wel verdiend gewonnen, bieb Groningen: congrats!
Ik besluit mezelf van dit geworstel te verlossen. Je kunt wel alles willen, maar of je d'r blij van wordt is iets heel anders. Buurman fietsenmaker even gesmst om slotentang, boeien doorgeknipt. Pff. Net op tijd.
Ik laat Hootsuite even sudderen, voor een energiekere periode met helderder hoofd.
Het gekke is dat ik ook even niet veel verschil ervaar met de mail-attenderingen die ik ontvang op mijn mobieltje.
De twitteropdracht op zich heeft me wel een zetje gegeven. Ik heb een lijstje in mijn twitteraccount gestart, want deed daar nog niets mee. Nu heb ineens oog voor interessante twitteraars, bloggers en linkedinners. De info die ik ermee win kan ik straks vast gebruiken voor het leerwerktraject mediawijsheid. Voel me nog niet erg geroepen om zelf hard te gaan roepen op twitter. Daarvoor moet ik eerst maar eens gaan verzamelen.
Ik denk dat ik voor nu even tevreden ben met het twitterapparaat op zich.
Hootsuite maakt mij compleet overprikkeld en in de war. Oké ik moet er vast eventjes doorheen, de instructievideo nog eens rustig bekijken, orde scheppen in de door mijzelf geschapen chaos.
Nu zít ik er even doorheen. Effe luchie scheppen. Aju,tot tweeps.
gr. GL
donderdag 18 oktober 2012
Savety first!
Vanmorgen met een collega gecarpoold naar 't werk. Moest onderweg stoppen. Daar - een anderhalf metertje voor mijn wielen - lag een angstig wezen machteloos te spartelen, zojuist overreden door een voorganger.
Haar partner stond er aarzelend bij te schutteren.Totaal ontredderd.
Wat dóe je dan..? schoot er door me heen.
Nu is me al jarenlang bij BHV les ingepompt wat je dan moet, dit was toch anders.
Ik kon het wel zo laten ( wie gaat er nou zoveel gedoe aan voor zo'n klein ding!), maar 1: misschien zou ze het wel overleven. 2: die partner stond daar levensgevaarlijk in shock midden op de weg en 3: wie met een vaartje aan zou komen tuffen, zou geschrokken flink op de rem kunnen stampen met wellicht kopstaarttoestanden als gevolg. Dus volgde ik de eerste opdracht: savety first!
Keuzemenu
Zo zou het eigenlijk ook met social media moeten, vind ik. Het zou goed zijn, als je bij het maken van een nieuw account automatisch volledig veilig ingesteld wordt.
Om daarna een stap-voor-stapkeuzemenu te krijgen, met duidelijke uitleg van de gevolgen van het aanpassen van je instellingen.
Zo'n prachtig facebook lijstje als ik op een collegadinger-blog zag, is een goed voorbeeld van zo'n handleiding, maar dan vooraf.
Jammer dat dat toch vaak ontbreekt.
Verband
Na kijken of er geen ander verkeer kwam, ben ik dus uitgestapt. Gewapend met papieren verband om mijn handen gewikkeld( ik heb een rol toiletpapier in de auto, vraag me niet waarom..) op het slachtoffer afgestapt. Dat stopte met spartelen en zuchtend in elkaar zakte - dood. Heb ik dat! Arme ding voorzichtig opgetild en met uithangend geslierte ( wil ik niet weten ) naar de berm gebracht, waar partner bedremmeld van afstand op toekeek. "Sorry.." prevelde ik hem toe, net zo aangedaan als hij. Meer kon ik niet doen voor ze. Geen dierenambulance die aandacht aan haar besteedt. Geen nazorg voor hem.
Thuis heb ik eens een valserik van een Malware binnengehaald, geen idee waar het zich in verstopt had. Het blokkeerde al mijn functies, besmette mijn pc van binnenuit. Tot die crashte - dood. Stel je de paniek voor met het in te leveren van definitieve versie van eerder vernoemde timerimeopdracht voor school. De deadline was 2 dagen later! Ik was compleet in shock.
Dat gebeurt me nooit meer. Op onze laptop staat nu een kanjer van een bedrijfsbeveiliging, die belooft peanuts als malware af te maken voor het maar naar ons durft te lonken. En over 2 weken start, na 3 jaar kaarsjes opsteken, eindelijk mijn leerwerktraject Mediawijsheid. So I'ma gonna spread the word!
Veilig
Altijd eerst nadenken is natuurlijk ook een slimme vorm van veilig handelen.
Maar dan moet je wel de kans krijgen je bewust te zijn van de gevaren. Zoals bij het oversteken, bijvoorbeeld. Een zebrapad. Of snelheidsbeperking. Of tikje op de claxon.
Mijn lieve laptop bleek een lifeliner: zij haalde het en leeft er op los!
Het wezentje op straat vanmorgen niet. En daar ben ik toch wel van onder de indruk.
Het was een (snif) vrouwtjeseend.
GL
Haar partner stond er aarzelend bij te schutteren.Totaal ontredderd.
Wat dóe je dan..? schoot er door me heen.
Nu is me al jarenlang bij BHV les ingepompt wat je dan moet, dit was toch anders.
Ik kon het wel zo laten ( wie gaat er nou zoveel gedoe aan voor zo'n klein ding!), maar 1: misschien zou ze het wel overleven. 2: die partner stond daar levensgevaarlijk in shock midden op de weg en 3: wie met een vaartje aan zou komen tuffen, zou geschrokken flink op de rem kunnen stampen met wellicht kopstaarttoestanden als gevolg. Dus volgde ik de eerste opdracht: savety first!
Keuzemenu
Zo zou het eigenlijk ook met social media moeten, vind ik. Het zou goed zijn, als je bij het maken van een nieuw account automatisch volledig veilig ingesteld wordt.
Om daarna een stap-voor-stapkeuzemenu te krijgen, met duidelijke uitleg van de gevolgen van het aanpassen van je instellingen.
Zo'n prachtig facebook lijstje als ik op een collegadinger-blog zag, is een goed voorbeeld van zo'n handleiding, maar dan vooraf.
Jammer dat dat toch vaak ontbreekt.
Verband
Na kijken of er geen ander verkeer kwam, ben ik dus uitgestapt. Gewapend met papieren verband om mijn handen gewikkeld( ik heb een rol toiletpapier in de auto, vraag me niet waarom..) op het slachtoffer afgestapt. Dat stopte met spartelen en zuchtend in elkaar zakte - dood. Heb ik dat! Arme ding voorzichtig opgetild en met uithangend geslierte ( wil ik niet weten ) naar de berm gebracht, waar partner bedremmeld van afstand op toekeek. "Sorry.." prevelde ik hem toe, net zo aangedaan als hij. Meer kon ik niet doen voor ze. Geen dierenambulance die aandacht aan haar besteedt. Geen nazorg voor hem.
Thuis heb ik eens een valserik van een Malware binnengehaald, geen idee waar het zich in verstopt had. Het blokkeerde al mijn functies, besmette mijn pc van binnenuit. Tot die crashte - dood. Stel je de paniek voor met het in te leveren van definitieve versie van eerder vernoemde timerimeopdracht voor school. De deadline was 2 dagen later! Ik was compleet in shock.
Dat gebeurt me nooit meer. Op onze laptop staat nu een kanjer van een bedrijfsbeveiliging, die belooft peanuts als malware af te maken voor het maar naar ons durft te lonken. En over 2 weken start, na 3 jaar kaarsjes opsteken, eindelijk mijn leerwerktraject Mediawijsheid. So I'ma gonna spread the word!
Veilig
Altijd eerst nadenken is natuurlijk ook een slimme vorm van veilig handelen.
Maar dan moet je wel de kans krijgen je bewust te zijn van de gevaren. Zoals bij het oversteken, bijvoorbeeld. Een zebrapad. Of snelheidsbeperking. Of tikje op de claxon.
Mijn lieve laptop bleek een lifeliner: zij haalde het en leeft er op los!
Het wezentje op straat vanmorgen niet. En daar ben ik toch wel van onder de indruk.
Het was een (snif) vrouwtjeseend.
GL
dinsdag 16 oktober 2012
Privacy: boven water
Ben even wezen snorkelen op Google, met mijn naam tussen haakjes.
Oeffff: 5 pagina's mij. Da's best ff slikken.
Als ik beter kijk, stelt het niet echt veel voor.
Mijn google-account deel ik NOT met others.
Ik zie mezelf facebooken, twitteren, linkedinnen onder vrienden, maar de meeste hits zijn die van mijn timerime account.
Waarop ik me nog 's lekker op mijn rug op het kabbelende verleden laat drijven...
Dat was toch erg leuk om te doen, zo'n kunstgeschiedenis opdracht uitzetten op een digitale tijdlijn. Fimpje plakken, fotootje en info en schuiven maar met dat balkje.
Omdat er kennelijk door ander timerimers veel op wordt gekeken, heb ik zo'n slordige 2187 views en waarderingen gescoord, zonder me er om te bekommeren. Vandaar dat mijn tijdlijntje niet is opgeschoond en nog altijd functioneert.
Plaatje
Toen dacht ik: wacht ff, hoe zit dat met mijn zorgvuldig opgebouwde beeldimago? Dus dezelfde naamtruc uitgehaald in Google Afbeeldingen. Daar kwam iets anders boven water dan waar ik voor vreesde. Geen enkele andere foto dan die ik op mijn facebookprofiel heb gezet, van mezelf. Wel vele plaatjes uit mijn tijdlijnaccount. Wie niet beter weet, denkt dat ik een halve gare ben die zich vastbijt in stoffige mummies, grottekeningen en tongewelven. Bóekdrúkkúnst, ljègh wat een neurd.
Kwetsbaar
Is dat erg? Neuh.
Mysterieus misschien, nou laat ze maar lekker raden.
Met mijn vrienden deel ik wat ik kwijt wil. Soms zakelijk, soms puur uit emotie.
Wat ik niet deel zijn onthullende zwembadfoto's. Als ik op zoek naar een aardig plaatje "drijven" google, verslik ik me bijna van het blotelijvengeweld van wildvreemden. Niet aan míjn lijf, die privacypolonaise!
Ik drijf lekker nog een rondje om, met mijn snorkelmasker: ongehoord oerlelijk onherkenbaar, als een vissie in 't water.
GL
Tanja's terugblik (timerime)
Oeffff: 5 pagina's mij. Da's best ff slikken.
Als ik beter kijk, stelt het niet echt veel voor.
Mijn google-account deel ik NOT met others.
Ik zie mezelf facebooken, twitteren, linkedinnen onder vrienden, maar de meeste hits zijn die van mijn timerime account.
Waarop ik me nog 's lekker op mijn rug op het kabbelende verleden laat drijven...
Dat was toch erg leuk om te doen, zo'n kunstgeschiedenis opdracht uitzetten op een digitale tijdlijn. Fimpje plakken, fotootje en info en schuiven maar met dat balkje.
Omdat er kennelijk door ander timerimers veel op wordt gekeken, heb ik zo'n slordige 2187 views en waarderingen gescoord, zonder me er om te bekommeren. Vandaar dat mijn tijdlijntje niet is opgeschoond en nog altijd functioneert.
Plaatje
Toen dacht ik: wacht ff, hoe zit dat met mijn zorgvuldig opgebouwde beeldimago? Dus dezelfde naamtruc uitgehaald in Google Afbeeldingen. Daar kwam iets anders boven water dan waar ik voor vreesde. Geen enkele andere foto dan die ik op mijn facebookprofiel heb gezet, van mezelf. Wel vele plaatjes uit mijn tijdlijnaccount. Wie niet beter weet, denkt dat ik een halve gare ben die zich vastbijt in stoffige mummies, grottekeningen en tongewelven. Bóekdrúkkúnst, ljègh wat een neurd.
Kwetsbaar
Is dat erg? Neuh.
Mysterieus misschien, nou laat ze maar lekker raden.
Met mijn vrienden deel ik wat ik kwijt wil. Soms zakelijk, soms puur uit emotie.
Wat ik niet deel zijn onthullende zwembadfoto's. Als ik op zoek naar een aardig plaatje "drijven" google, verslik ik me bijna van het blotelijvengeweld van wildvreemden. Niet aan míjn lijf, die privacypolonaise!
Ik drijf lekker nog een rondje om, met mijn snorkelmasker: ongehoord oerlelijk onherkenbaar, als een vissie in 't water.
GL
Tanja's terugblik (timerime)
zaterdag 6 oktober 2012
Updaten of onderduiken
Sjoehh, da's best effe geleden, maar hardstikke leuk om weer te bloggen.
Ik kreeg alweer koude voeten. Opwarmen die boel. We zijn weer thuis.
En moeten aan de bak: VerdiepDingesen.
Eerst eens even om me heen kijken. Hm, ben wel aan een nieuw behangetje toe eigenlijk.
Misschien wel interessant om zelf eens zo'n templeetje te ontwârpun. Kuch.
Ga ik 's DIEP over nadenken. Men hoort nog van mij...
Over diep gesproken, dit is wel even omschakelen geblazen. Ik begaf me voorheen altijd op enorme hoogte, maar dat moet nu echt anders. Geen ommetjes meer in moondust. Ik moet toch al op zoek naar een nieuw rolmodel, want het mijne is onlangs definitief gaan hemelen. Nu moet het daar erg gezellig zijn zo langzamerhand, ik heb er fijne familieleden en lieve vrienden zitten. Eigenlijk niet zo heel verkeerd om daar vandaan dan maar zo'n nieuw rolmodelletje uit te pikken...
Ik kreeg alweer koude voeten. Opwarmen die boel. We zijn weer thuis.
En moeten aan de bak: VerdiepDingesen.
Eerst eens even om me heen kijken. Hm, ben wel aan een nieuw behangetje toe eigenlijk.
Misschien wel interessant om zelf eens zo'n templeetje te ontwârpun. Kuch.
Ga ik 's DIEP over nadenken. Men hoort nog van mij...
Over diep gesproken, dit is wel even omschakelen geblazen. Ik begaf me voorheen altijd op enorme hoogte, maar dat moet nu echt anders. Geen ommetjes meer in moondust. Ik moet toch al op zoek naar een nieuw rolmodel, want het mijne is onlangs definitief gaan hemelen. Nu moet het daar erg gezellig zijn zo langzamerhand, ik heb er fijne familieleden en lieve vrienden zitten. Eigenlijk niet zo heel verkeerd om daar vandaan dan maar zo'n nieuw rolmodelletje uit te pikken...
Ah, ik weet al wat. Natuurlijk, da'k daar niet eerder aan dacht!
Kom maar op met dat wetsuit en die camera. Commentaar heb ik ook altijd paraat, dus dit kostuumetje past mij als gegoten.
Ik ga de zeven wereldzeeën ontdekken. Met hèm.
Want als er ééntje kon verdiepen, was hij het wel!
Snel op zoek naar zwemvliezen en dan: plons!
Groetjes, GL
oud
nieuw
vrijdag 22 juni 2012
Don't give up the fight
Toen ik de nieuwe cd van Racoon , na reservering en aankomst in de bieb thuis afspeelde, viel ik stil bij nummer 10. Nog maar eens op repeat gedrukt, en nog eens. Om stil te worden, heel stil.
Stil zijn we. Maar opgeven? Nooit.
KWF
Alpe D'HuZes: opgevenisgeenoptie.nl
Stichting Jayden
voor Marcel
xxx GL
Melodie en tekst snijden fijntjes door de ziel. Ik ben geraakt, en dat was vast de bedoeling van Racoon.
Bij een check op Google en Youtube kwam ik er achter. Nummer 10 draagt een boodschap.
Een boodschap over kanker. En voor iedereen die familie heeft, of had.
Voor iedereen die geraakt wordt door melodie en tekst. Geen wonder, dacht ik, dat ik er zo stil van werd.
Een kleine week later wordt ook mijn familie onverwachts geraakt. Keihard. En plotseling is nummer 10 heel erg toepasselijk geworden. Het wordt ons lijflied. Om degenen te steunen die het betreft. En onszelf.
Met pijn maar ook trots, omdat hij de strijd aangaat.Stil zijn we. Maar opgeven? Nooit.
KWF
Alpe D'HuZes: opgevenisgeenoptie.nl
Stichting Jayden
voor Marcel
xxx GL
dinsdag 17 april 2012
Copyright
Zou Darwin het allang hebben geweten? De natuur is en blijft een vreemd ding... Het neemt het over van je verstand. Trekt zich weinig aan van grenzen en wetjes. Kijk maar eens om je heen. Het is Lente. Beetje frisjes nog, maar onmmiskenbaar. De ferme vorstuitschieter heeft mijn zwarte bamboe er niet onder gekregen: vlijmscherpe uitschieters knallen de grond uit, rond verder dorre bos takken in voortuin. Blaadjes van nogal laat gesnoeide linde's vouwen zich onverstoorbaar uit.
Daar buiten in de natuur geldt een ander recht. Het recht van de sterkste. Binnen gaat mijn kachel nog een tikkie hoger. Ik hou mijn biologische database voor de gek en zoek verwarming bij troostende lentevideobeelden. Heb namelijk waarschijnlijk wederom eigenwijs merelnest in klimopheg, in verontrustend katrijke omgeving. Pa Merel begint elke nieuwe dag optimistisch met hele riedelsessie en sluit er weer mee af. Trek zich daarbij niets aan van copyright. Wij wel. Getuige hele hypes rond Wikileaks, Piratebay en de slag om het geboorterecht tussen zure Apples en groenjaloerse Androids, de stroperige stroefheid van zich voortslepende rechtendiscussie rond e-books, muziektunes, besluiteloosheid tegen wel/niet aantrekken van maatkostuum ACTA, loensende Google looks richting ogenschijnlijk vriendelijk glimlachende Facebook... Wat een ingewikkelde verwikkelingen.
Boeien
In de natuur loopt dat allemaal veel soepeler.
Niemand die informatieinspecteurs er op uitstuurt om het "elkaar naapen" of weggeven van inside info aan banden te leggen.
Imiteren is zelfs hot, zeker in de lente!
Wel eens een kwartier staan gluren naar een setje futen die elkaar onvermoeibaar aan het 'spiegelen' waren. Fenomenaal schouwspel.
In deze video vond ik een aandoenlijk voorbeeld in de merel, die bij het spel rond het uitzetten van zijn territorium eventjes fijntjes laat weten wie hij al kopierende allemaal de baas is.
Batterijen aan medemerels, koolmezen, gaaien en ...en passant kiest hij, zijn
oren de kostgevend, heel koeltjes even een nieuwe ringtone uit.
Gewoon gejat. Van één of andere vogel.
Wel eens een kwartier staan gluren naar een setje futen die elkaar onvermoeibaar aan het 'spiegelen' waren. Fenomenaal schouwspel.
In deze video vond ik een aandoenlijk voorbeeld in de merel, die bij het spel rond het uitzetten van zijn territorium eventjes fijntjes laat weten wie hij al kopierende allemaal de baas is.
Batterijen aan medemerels, koolmezen, gaaien en ...en passant kiest hij, zijn
oren de kostgevend, heel koeltjes even een nieuwe ringtone uit.
Gewoon gejat. Van één of andere vogel.
Boeiend. Die natuur.
Moeten wij misschien óók eens wat mee doen...
Lentegroetjes,
© GL ;)
vrijdag 13 april 2012
Winning mood
Collega's zullen het zien: ik straal het af. Ik glim en glans. En dat komt niet door mijn nieuwe shampoo - het gaat hierom: Drie Honderd Euro. Dit bedrag fladdert al enige tijd onbeschikt over het intranet van Kennemerwaard. Het hangt daar maar een beetje rond, als een pukkelige puber zonder doel... Met de opdracht wie er een goede besteding voor weet. Hallo zeg, wat een vraag! En ik? Ik straal dus, want ik heb nog wel een ideetje of zesentachtig. Plus en nu komt ie dan: ik ben in de Winning Mood! Wie mijn vorige post heeft gelezen, weet hoezeer ik fan ben van mooie soulmuziek. Ik luisterde de hele Zwarte Lijst af tot bijna diep in de nacht... Heb genoten, moet ik je zeggen en niet alleen vanwege het auditieve aandeel. Ik stuurde een hartverwarmende mail aan de diep geroerde DJ's van Radio6. En wón! Prijs:3CD-Box met Zwarte Lijst muziek. Dat is natuurlijk een leuk aandenken en fijn dat ik die good old 'blackies' zelf kan afspelen, maar dat winnen, hè... dat vond ik nog het allerleukst! Dus nam ik een besluit, toen ik intranet las en daar drie honderd euro "op straat" zag liggen.
Idee.
Ik dacht eerst: ik maak óók zo'n toffe lijst, met ideenummer 1 t/m zesentachtig.Dan kunnen we er allemaal op stemmen. Maar wellicht snijd ik mezelf daarmee in de vingers wegens overkill aan besluiteloosheid over mijn Bijzonder Goede Ideeën. Bovendien ontstaat een werkelijk goed idee vaak door een samenloop van omstandigheden en in dienst van een "groter geheel"...
In de jungle van mijn grijzecelletjesopslagruimte raakte het één en ander in een onontrafelbare, maar des te inspirerende knoop. Er onstond een combinatie van eigen en algemeen belang en dat gewoon midden op straat, net als die financiële hangjongere driehonderd eurootjes.
Dus nu houd ik het heel bescheiden bij dat ene BGI en wacht verder rustig op jullie reacties. Volgers zat, tenslotte. En wie het zelluf beter weet...Nou, kóm maar op: vink het vakje van je keuze in, onderaan deze post, of woordelijk met je reactie. Ik ben er klaar voor!
B.G.Idee: De biebbank
* functie: boegbeeld en zitsculptuur.( functie=ontmoeting & debat, aanduiding biebgebouw)
* heeft een inspirerende inscriptie( = leesbevordering, reflectie, binding inwoners werkgebied & passanten.)
* bevat ruimte voor toe te voegen tekst, middels inkrassen, graffity etc. en gleufjes om briefjes, geheime boodschappen in te stoppen.( =interactief)
* Prima in te zetten bij PR momenten.
* plaatsing: in de zichtlijn van de nieuwe toegangsweg bibl. HHWaard, als eindstop c.q. blikvanger c.q. buiten(lunch)plek voor personeelsleden.
* ontworpen met 300,= aan budget, door jong/oud talent,winnaar beloond met daadwerkelijke plaatsing, feestelijk onthuld en in gebruikname door bijv. Erna Winters.
Reageer snel, anders gaat er een andere collega vandoor met de poet...
;) GL
Idee.
Ik dacht eerst: ik maak óók zo'n toffe lijst, met ideenummer 1 t/m zesentachtig.Dan kunnen we er allemaal op stemmen. Maar wellicht snijd ik mezelf daarmee in de vingers wegens overkill aan besluiteloosheid over mijn Bijzonder Goede Ideeën. Bovendien ontstaat een werkelijk goed idee vaak door een samenloop van omstandigheden en in dienst van een "groter geheel"...
In de jungle van mijn grijzecelletjesopslagruimte raakte het één en ander in een onontrafelbare, maar des te inspirerende knoop. Er onstond een combinatie van eigen en algemeen belang en dat gewoon midden op straat, net als die financiële hangjongere driehonderd eurootjes.
Dus nu houd ik het heel bescheiden bij dat ene BGI en wacht verder rustig op jullie reacties. Volgers zat, tenslotte. En wie het zelluf beter weet...Nou, kóm maar op: vink het vakje van je keuze in, onderaan deze post, of woordelijk met je reactie. Ik ben er klaar voor!
B.G.Idee: De biebbank
* heeft een inspirerende inscriptie( = leesbevordering, reflectie, binding inwoners werkgebied & passanten.)
* bevat ruimte voor toe te voegen tekst, middels inkrassen, graffity etc. en gleufjes om briefjes, geheime boodschappen in te stoppen.( =interactief)
* Prima in te zetten bij PR momenten.
* plaatsing: in de zichtlijn van de nieuwe toegangsweg bibl. HHWaard, als eindstop c.q. blikvanger c.q. buiten(lunch)plek voor personeelsleden.
* ontworpen met 300,= aan budget, door jong/oud talent,winnaar beloond met daadwerkelijke plaatsing, feestelijk onthuld en in gebruikname door bijv. Erna Winters.
Reageer snel, anders gaat er een andere collega vandoor met de poet...
;) GL
zondag 18 maart 2012
Joekel
Er is veel gezegd over collecties en lijsten. Er zijn zelfs lijsten, waarbij je moet waken dat je er niet zelf op komt te staan, wanneer je 't zo af en toe te bont maakt.
Geen enkele collectie is mij qua kleurklank zo blijven hangen, dan hetgeen nu van mijn laptop schettert. Bij het schilderen, het strijken, zelfs tijdens het eten is het vechten om de volumekop...Jaa, déze! Oooohh, die moet hárder..! Meubels aan de kant, tv uit, mobiel onder een kussen. Ik moet swingen, stuiteren, schuivelen, meeblèren. Sorry. Maar echt, het moet...van Aretha en James, van Joseline en van Nina en Lou, van Bob en Sly, van Kool en z'n gassies, van Billy, Ella en Ray. Van Otis, dit jaar wederom onmiskenbaar lijstaanvoerder. Ik schuif bij 'm aan op z'n steigertje. What a way of wasting time!
Rauw als roet, zacht en strelend als funky fluweel, chique en groovy en zeker weten grijs gedraaid. Ik geef mijn hand, aan die Floater en laat hem me meenemen naar Loveland, met mijn ogen dicht en mijn oren wagenwijd.. Blues, jazz en soul in een variëteit aan ritmes: op LP, op tape, Single, 8sporen, cassette èn live natuurlijk. Hele huishouden hobbelt hier mee.
Hoe kún je ook stil zitten.
Goed
Hoeft niet, gelukkig. Van Chaka mag je los. Marvin knipoogt: be my guest!
Ik huppel als een wiebelende bakvis door mijn huis. Niet slecht, zeg ik zelf, wist niet dat ik deze moves in me had.
Jij kunt meedoen. Moet je 'm wel eerst even opzetten, die collectie.
Must voor de vermoeiden, brok opvoeding voor onwetenden onder ons. Black as night, 5 heerlijke dagen en nachten lang. Gegarandeerd goed voor je hart, en bloedsomloop. Al is het maar vanwege de beweging die je krijgt. En voor je oren natuurlijk. Maar bovenal het allerbeste voor je Soul...
Is mij een hele beweeglijke eer aan je voor te stellen, voor jong en oud, 1819 items groot, interactief samengesteld. Geniet er van, deze joekel van een muziekcollectie, mèt of zonder het licht aan: De Zwarte Lijst. Op Radio6 of via Spotify, of je eigenste Appje... Black is beautiful!
Gr. GL
dinsdag 14 februari 2012
Koekjes delen
Lieve volgers,
Er moet me na deze ochtend iets van het hart.
Wat een lading aan informatie over projecten binnen onze organisatie kregen we over ons uit gestrooid, vanmorgen! Het voelde gelukkig wel als een behaaglijk warme stortdouche en net als Hanneke ben ik alleen maar nog veel trotser geworden op "ons", dan ik al was!
"Wat doen we toch veel!" krabbelde ik als positieve bijdrage op het enige onbemande tafeltje waar tot mijn verrassing 'frustratie-tafel' op stond geschreven. Oké, een koekje bij de koffie was welkom geweest, zoals iemand daar al had geschreven, maar er was daar genoeg food for thought. De tafelgesprekjes waren eigenlijk véél te kort, van echte kans op brainstormen was bijna geen sprake. Toch zijn er weer heel wat spijkertjes die alvast het verse hout in zijn gekopt...
Wat me het meest trof aan deze bijeenkomst kan ik maar moeilijk in woorden uitdrukken... Er loopt een rode draad door Kennemerwaard. Al die goede ideeën en al die bereidheid tot energie insteken, ik vind het hartverwarmend!
Voor iedereen die ik hoorde verzuchten en zág denken: "..Hoe gaan we dit nou weer aanpakken, al die nieuwe ideeën, is daar wel tijd en geld voor en wie gaat me er mee helpen?" heb ik hieronder de doodle van Google van deze speciale dag geplaatst. Misschien kunnen we in deze boodschap wel ons antwoord vinden...Heel vaak is een oplossing namelijk zo ontzettend simpel en eigenlijk vlakbij...Ik zag het al hoor, toen ik stilletjes van trots om mee heen keek vanochtend! Jullie ook...? Fijne Valentijn, iedereen!;)
Gr. GL
Er moet me na deze ochtend iets van het hart.
"Wat doen we toch veel!" krabbelde ik als positieve bijdrage op het enige onbemande tafeltje waar tot mijn verrassing 'frustratie-tafel' op stond geschreven. Oké, een koekje bij de koffie was welkom geweest, zoals iemand daar al had geschreven, maar er was daar genoeg food for thought. De tafelgesprekjes waren eigenlijk véél te kort, van echte kans op brainstormen was bijna geen sprake. Toch zijn er weer heel wat spijkertjes die alvast het verse hout in zijn gekopt...
Wat me het meest trof aan deze bijeenkomst kan ik maar moeilijk in woorden uitdrukken... Er loopt een rode draad door Kennemerwaard. Al die goede ideeën en al die bereidheid tot energie insteken, ik vind het hartverwarmend!
Voor iedereen die ik hoorde verzuchten en zág denken: "..Hoe gaan we dit nou weer aanpakken, al die nieuwe ideeën, is daar wel tijd en geld voor en wie gaat me er mee helpen?" heb ik hieronder de doodle van Google van deze speciale dag geplaatst. Misschien kunnen we in deze boodschap wel ons antwoord vinden...Heel vaak is een oplossing namelijk zo ontzettend simpel en eigenlijk vlakbij...Ik zag het al hoor, toen ik stilletjes van trots om mee heen keek vanochtend! Jullie ook...? Fijne Valentijn, iedereen!;)
Gr. GL
dinsdag 7 februari 2012
Under the skin
Niets veranderlijker dan de mens! Aldoor moet maar het anders...
Momenteel staat mijn interieur in de steigers. Klauter ik op het werk tussen boekenkar en kraaiende kleuters langs siso, pim en picto - thuis beweeg ik me struikelsgewijs met potten, pannen en pindakaas. Overal losgeschoten plinten, beitels en rollen schuurpapier. Brutale snuit van bouwstofzuiger kijkt me al de hele ochtend aan. Zwerver!
Pfff, gedoe.
Waarom wilden we dit ook alweer? Oh ja, de vloer. Moet geschuurd en ander tintje. Beetje grijzig,wel lekker praktisch, want dat word ie toch al op de gebruikelijke slijtplekken. Maar dat gaat nou eenmaal niet zomaar. Dan moet er ook gewit rondom. Geen potje, anders. En die lange wand dan maar meteen helemaal meenemen: mooi warm donkerig. Lopen al een jaar of drie over de kleur te twijfelen. Och.'t Is maar verf, sus ik tegen de spiegel. Op een hele lange wand. Waar je straks niet meer om heen kan, zeg maar.
Maar goed, een mens wil wel eens wat. Dus die vouwgordijnen er ook maar af. Geen gezicht meer. Willen luksafluks. Breed 7 cm en cheap graag i.v.m. de begroo,=tínggg.
Wasmachine draait, trouwe vriendin! Gelukkig nog op oude plek, al weet ze dat ze zal worden verbannen. Na praktische overwegingen is bedacht dat optie zolder voorkeur geniet boven knusse bijkeuken, ten behoeve van voorraadkast naast vriezer. Plannen kan bikkelhard zijn.
Die ijskouwe is trouwens al gepimpd met behangetje van magnetische hartjes. Wie langs loopt smelt.
Mee
Expansie- en veranderdrift van de mens neemt enorme vlucht in mijn omgeving. Ik ga vrolijk mee. Laat conservatisme langzaam van me af glijden. Nieuw is veel leuker. Verslavend ook! Voor je het weet kruipt zoiets onder je onder de huid. Standvastige ikke ben na één week al geswitched tussen 3 screensavers en ga buiten mijn oorwarmers van androidify-plezier. Lol, zeg, lekker spelen met je mobiele identiteitje! Mijn ganse familie heeft een eigen personalitypoppetje gekregen. Nu maar wachten tot ze bellen, wat zal ik vrolijk opnemen! Zijzelf weten van niks natuurlijk.
Net als die appjes: doe nu experimentje met Google sky maps. Gooi hoofd in nek en staar dwars door plafond naar Kaspar en Pollux. Augmented reality in the flesh. Effe zwaaien! ,dacht ik nog net op tijd van toch maar niet. Ja, daahaag buurman. En néé, ik sta m'n ramen niet te lappen met dit weer.(-20 buiten:buur is barstensblond..) Maar ik ben er inmiddels alweer uit. Wil een andere sky view: Star Chart schijnt weer mooier te zijn qua sterrebeelden.
Eerst even klok checken: oeps dikke 2 uur 's middags!
Monster
Waar was ik gebleven? Wat moest ik ook alweer? Ah ja, nagels lakken met bloodred souvenirflesje, gekregen van lieve collega terug van tripje zum Osten. Tjoh, kleurtje hoor! Toffe match bij stoute schoenen. Waar heb ik die ook alweer gelaten...
Raak realiteitszin wel beetje uit oog met al die nieuwigheden.
Ach néééé! Mijn planten! Wat zien ze er uit. Alsof ik ze eigenhandig op droog brood naar Afrikaanse Sahara heb gestuurd...Volledig verrimpeld. Och, kindjes, wat gaat me dat aan het hart. Snel blussen wat er te redden valt. Levensreddende voetbaden verzorgen, waar zijn mijn emmers?
Ben ik nou zó met mezelf bezig, dat ik jullie helemaal vergeet? Bah! Modern Monster! Ben duidelijk aan het doorslaan! Moet me snel eens even goed na laten kijken ,met één klik op deze checkup is dat gelukkig zo gepiept! ( 2 min.) Gr. GL
Momenteel staat mijn interieur in de steigers. Klauter ik op het werk tussen boekenkar en kraaiende kleuters langs siso, pim en picto - thuis beweeg ik me struikelsgewijs met potten, pannen en pindakaas. Overal losgeschoten plinten, beitels en rollen schuurpapier. Brutale snuit van bouwstofzuiger kijkt me al de hele ochtend aan. Zwerver!
Pfff, gedoe.
Waarom wilden we dit ook alweer? Oh ja, de vloer. Moet geschuurd en ander tintje. Beetje grijzig,wel lekker praktisch, want dat word ie toch al op de gebruikelijke slijtplekken. Maar dat gaat nou eenmaal niet zomaar. Dan moet er ook gewit rondom. Geen potje, anders. En die lange wand dan maar meteen helemaal meenemen: mooi warm donkerig. Lopen al een jaar of drie over de kleur te twijfelen. Och.'t Is maar verf, sus ik tegen de spiegel. Op een hele lange wand. Waar je straks niet meer om heen kan, zeg maar.
Maar goed, een mens wil wel eens wat. Dus die vouwgordijnen er ook maar af. Geen gezicht meer. Willen luksafluks. Breed 7 cm en cheap graag i.v.m. de begroo,=tínggg.
Wasmachine draait, trouwe vriendin! Gelukkig nog op oude plek, al weet ze dat ze zal worden verbannen. Na praktische overwegingen is bedacht dat optie zolder voorkeur geniet boven knusse bijkeuken, ten behoeve van voorraadkast naast vriezer. Plannen kan bikkelhard zijn.
Die ijskouwe is trouwens al gepimpd met behangetje van magnetische hartjes. Wie langs loopt smelt.
Mee
Expansie- en veranderdrift van de mens neemt enorme vlucht in mijn omgeving. Ik ga vrolijk mee. Laat conservatisme langzaam van me af glijden. Nieuw is veel leuker. Verslavend ook! Voor je het weet kruipt zoiets onder je onder de huid. Standvastige ikke ben na één week al geswitched tussen 3 screensavers en ga buiten mijn oorwarmers van androidify-plezier. Lol, zeg, lekker spelen met je mobiele identiteitje! Mijn ganse familie heeft een eigen personalitypoppetje gekregen. Nu maar wachten tot ze bellen, wat zal ik vrolijk opnemen! Zijzelf weten van niks natuurlijk.
Net als die appjes: doe nu experimentje met Google sky maps. Gooi hoofd in nek en staar dwars door plafond naar Kaspar en Pollux. Augmented reality in the flesh. Effe zwaaien! ,dacht ik nog net op tijd van toch maar niet. Ja, daahaag buurman. En néé, ik sta m'n ramen niet te lappen met dit weer.(-20 buiten:buur is barstensblond..) Maar ik ben er inmiddels alweer uit. Wil een andere sky view: Star Chart schijnt weer mooier te zijn qua sterrebeelden.
Eerst even klok checken: oeps dikke 2 uur 's middags!
Monster
Waar was ik gebleven? Wat moest ik ook alweer? Ah ja, nagels lakken met bloodred souvenirflesje, gekregen van lieve collega terug van tripje zum Osten. Tjoh, kleurtje hoor! Toffe match bij stoute schoenen. Waar heb ik die ook alweer gelaten...
Raak realiteitszin wel beetje uit oog met al die nieuwigheden.
Ach néééé! Mijn planten! Wat zien ze er uit. Alsof ik ze eigenhandig op droog brood naar Afrikaanse Sahara heb gestuurd...Volledig verrimpeld. Och, kindjes, wat gaat me dat aan het hart. Snel blussen wat er te redden valt. Levensreddende voetbaden verzorgen, waar zijn mijn emmers?
Ben ik nou zó met mezelf bezig, dat ik jullie helemaal vergeet? Bah! Modern Monster! Ben duidelijk aan het doorslaan! Moet me snel eens even goed na laten kijken ,met één klik op deze checkup is dat gelukkig zo gepiept! ( 2 min.) Gr. GL
vrijdag 27 januari 2012
Stroomgedicht: Duik in de Galaxy
Intimi onder mijn Volgers zijn al ingelicht: ik ga duiken!
Dat ik daarbij wel een paar zuurstofflessen behoef, kan ik ademsnakkend ternauwernood uitbrengen. Ben er lyrisch van!
(Vrij naar Stroomgedicht '12:)
In mij beukt verwachtingsvolle klop. Via Twitter heb ik al ruime inspiratie opgedaan bij André K. Hoewel hij er zijn hand niet voor omdraait zich in gewichtloosheid te bewegen, ben ik nog zwaar lomperdje. Mijn space is dan ook wat beperkter. In mijn beleving echter voorlopig groot genoeg. Onvoorstelbaar oneindig...
Ik leg uit: Mijn lief overvalt me tijdens Biebkidzsessie met stormbezoek.
Bizar. Doet ie anders nooit.
Omstanders grijnzen mij geheimzinnig aan. Wat gebeurt hier? Plots klinkt na evenzo snelle verdwijntruc van omschreven personage schelle ringtone. Uit mijn tas! Ik grom. Wie heeft er met tengels aan mijn instellingen gezeten!? Wil wegdrukken, maar dat wordt me ten strengste afgeraden. Je MOET opnemen, GL! Potverdrie, ik ben aan 't werk. Snel dan maar.
Ik duik zo diep ik kan in de krochten van mijn tas, vind nergens mijn oerbron* (*Nokia anno '99) maar stuit op trillend zwart mapje van verdacht formaat.
Mijn BHV-alarm gaat af: nu dan toch echt ontruimen? Plaatste een gek mij een projectiel?
Verward met de ogen knijpend, tracht ik te bevatten wat ik in mijn linkerhand tors. Iemand legt zorgzaam de hand op mijn schouder en wijst mij op zwartnylon reepje, waar ik gehoorzaam aan trek...
Onwezenlijk moet zo'n eerste tocht door de ruimte zijn. Aarde, maan en zon staren je aan, vanuit een fluweelzwart, glinsterbespikkeld toneel... Ik kan me André's gelaatsuitdrukking wel inbeelden.
Het mijne zal er niet veel naast zitten.
Want mij staart aan, verlegen rillend maar noble black, one shiny Galaxy...
Mijn slokdarm kolkt. Verbluft volg ik het voorbeeld van de hulphand, die soepel over screen veegt en breng glanzend plakkaatje naar oor.
"Hoi schat! Met mij." loepzuivert geluidsweergave mijn lief aan mij door. "Hoe vind je 'm?"
Dan breekt vlammend de zon los vanachter planeet Aarde. Hoewel het me duizelt, heldert horizon door troebele dampkring heen: Ik mag eindelijk gaan duiken!
Totaal oneens met deze bizarre aanslag op spaartegoed, geef ik mij zwakvlezig en volstrekt medeplichtig over aan gepleegde daad: "Wat heb je nou geflikt? Bárrel dat je d'r bent!" is onplechtige primeurtekst die ik splinternieuwe mouthpiece in blaat, waarvoor blozend excuus.
Dank, mijn lieve lief. Ik zal er goed op passen. En doe nog maar even wat van die grote flessen voor op mijn rug. Heb ik wel nodig tijdens duikles.
Hey, André, wait up,man!
Here I come, diving into the Galaxy! ..S II.
;)GL
(Vrij naar Stroomgedicht '12:)
In mij beukt verwachtingsvolle klop. Via Twitter heb ik al ruime inspiratie opgedaan bij André K. Hoewel hij er zijn hand niet voor omdraait zich in gewichtloosheid te bewegen, ben ik nog zwaar lomperdje. Mijn space is dan ook wat beperkter. In mijn beleving echter voorlopig groot genoeg. Onvoorstelbaar oneindig...
Ik leg uit: Mijn lief overvalt me tijdens Biebkidzsessie met stormbezoek.
Bizar. Doet ie anders nooit.
Omstanders grijnzen mij geheimzinnig aan. Wat gebeurt hier? Plots klinkt na evenzo snelle verdwijntruc van omschreven personage schelle ringtone. Uit mijn tas! Ik grom. Wie heeft er met tengels aan mijn instellingen gezeten!? Wil wegdrukken, maar dat wordt me ten strengste afgeraden. Je MOET opnemen, GL! Potverdrie, ik ben aan 't werk. Snel dan maar.
Ik duik zo diep ik kan in de krochten van mijn tas, vind nergens mijn oerbron* (*Nokia anno '99) maar stuit op trillend zwart mapje van verdacht formaat.
Mijn BHV-alarm gaat af: nu dan toch echt ontruimen? Plaatste een gek mij een projectiel?
Verward met de ogen knijpend, tracht ik te bevatten wat ik in mijn linkerhand tors. Iemand legt zorgzaam de hand op mijn schouder en wijst mij op zwartnylon reepje, waar ik gehoorzaam aan trek...
Onwezenlijk moet zo'n eerste tocht door de ruimte zijn. Aarde, maan en zon staren je aan, vanuit een fluweelzwart, glinsterbespikkeld toneel... Ik kan me André's gelaatsuitdrukking wel inbeelden.
Het mijne zal er niet veel naast zitten.
Want mij staart aan, verlegen rillend maar noble black, one shiny Galaxy...
Mijn slokdarm kolkt. Verbluft volg ik het voorbeeld van de hulphand, die soepel over screen veegt en breng glanzend plakkaatje naar oor.
"Hoi schat! Met mij." loepzuivert geluidsweergave mijn lief aan mij door. "Hoe vind je 'm?"
Dan breekt vlammend de zon los vanachter planeet Aarde. Hoewel het me duizelt, heldert horizon door troebele dampkring heen: Ik mag eindelijk gaan duiken!
Totaal oneens met deze bizarre aanslag op spaartegoed, geef ik mij zwakvlezig en volstrekt medeplichtig over aan gepleegde daad: "Wat heb je nou geflikt? Bárrel dat je d'r bent!" is onplechtige primeurtekst die ik splinternieuwe mouthpiece in blaat, waarvoor blozend excuus.
Dank, mijn lieve lief. Ik zal er goed op passen. En doe nog maar even wat van die grote flessen voor op mijn rug. Heb ik wel nodig tijdens duikles.
Hey, André, wait up,man!
Here I come, diving into the Galaxy! ..S II.
;)GL
Abonneren op:
Posts (Atom)