Zou Darwin het allang hebben geweten? De natuur is en blijft een vreemd ding... Het neemt het over van je verstand. Trekt zich weinig aan van grenzen en wetjes. Kijk maar eens om je heen. Het is Lente. Beetje frisjes nog, maar onmmiskenbaar. De ferme vorstuitschieter heeft mijn zwarte bamboe er niet onder gekregen: vlijmscherpe uitschieters knallen de grond uit, rond verder dorre bos takken in voortuin. Blaadjes van nogal laat gesnoeide linde's vouwen zich onverstoorbaar uit.
Daar buiten in de natuur geldt een ander recht. Het recht van de sterkste. Binnen gaat mijn kachel nog een tikkie hoger. Ik hou mijn biologische database voor de gek en zoek verwarming bij troostende lentevideobeelden. Heb namelijk waarschijnlijk wederom eigenwijs merelnest in klimopheg, in verontrustend katrijke omgeving. Pa Merel begint elke nieuwe dag optimistisch met hele riedelsessie en sluit er weer mee af. Trek zich daarbij niets aan van copyright. Wij wel. Getuige hele hypes rond Wikileaks, Piratebay en de slag om het geboorterecht tussen zure Apples en groenjaloerse Androids, de stroperige stroefheid van zich voortslepende rechtendiscussie rond e-books, muziektunes, besluiteloosheid tegen wel/niet aantrekken van maatkostuum ACTA, loensende Google looks richting ogenschijnlijk vriendelijk glimlachende Facebook... Wat een ingewikkelde verwikkelingen.
Boeien
In de natuur loopt dat allemaal veel soepeler.
Niemand die informatieinspecteurs er op uitstuurt om het "elkaar naapen" of weggeven van inside info aan banden te leggen.
Imiteren is zelfs hot, zeker in de lente!
Wel eens een kwartier staan gluren naar een setje futen die elkaar onvermoeibaar aan het 'spiegelen' waren. Fenomenaal schouwspel.
In deze video vond ik een aandoenlijk voorbeeld in de merel, die bij het spel rond het uitzetten van zijn territorium eventjes fijntjes laat weten wie hij al kopierende allemaal de baas is.
Batterijen aan medemerels, koolmezen, gaaien en ...en passant kiest hij, zijn
oren de kostgevend, heel koeltjes even een nieuwe ringtone uit.
Gewoon gejat. Van één of andere vogel.
Wel eens een kwartier staan gluren naar een setje futen die elkaar onvermoeibaar aan het 'spiegelen' waren. Fenomenaal schouwspel.
In deze video vond ik een aandoenlijk voorbeeld in de merel, die bij het spel rond het uitzetten van zijn territorium eventjes fijntjes laat weten wie hij al kopierende allemaal de baas is.
Batterijen aan medemerels, koolmezen, gaaien en ...en passant kiest hij, zijn
oren de kostgevend, heel koeltjes even een nieuwe ringtone uit.
Gewoon gejat. Van één of andere vogel.
Boeiend. Die natuur.
Moeten wij misschien óók eens wat mee doen...
Lentegroetjes,
© GL ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten