zaterdag 29 oktober 2011

#9 Webdraden en beeldspraak...

Follow me?
Het is herfst. Ja,èn? zul je vragen. Dát zien we zelluf ook wel.
Maar is dat wel ècht zo? Zien jullie jezelf ook te midden van al die bijna onzichtbare kleefdraden? Als je je afvraagt: waar gaat dit in @@-naam heen, laat me jullie dan eerst maar eens hartelijk welkom heten op mijn blog: Lieve trouwe volgers, wat gezellig dat jullie met me delen! Goed ook, want zonder jullie zou ik hier in het luchtledige ratelen op mijn laptoptoetsen. Ik stel het dan ook erg op prijs, dat je, of je nu een stille bent of een actievere reactionair, er gewoon voor me bent. Zonder volgers ben ik namelijk 'n bloggertje-van-niks, met m'n uitsloverige stimpestampers. Het zijn de Volgers die een blog nut geven, die de holle echo van goedbedoeld gedeelde meningen verjaagt.

Wat mij betreft wrikt daar nou juist de schoen: Het doel van bloggen is om lezers de kans te geven te volgen, óf juist niet, mening te delen of te pareren. Ik vind het nog een hele kunst om dat op zo uitnodigend mogelijke manier te doen. Toch krijg ik als beloning zo'n mooi kadootje: mijn eigen volgers-mozaïekje! Al 15 profieltjes zichtbaar in een quadrantje...ben er best trots op!

Beeldspraak:
Eventjes terug naar de herfst: Ik ben benieuwd hoeveel van ons er RSS't...Ik ervaar de feeds die ik via Google Reader krijg in het bloggerscherm als prettig en doeltreffend. Voel me als een spin in het Web terwijl de herfst is aangebroken, blij met die trillende glasvezeldraadjes bij interessante bewegingen van co-dingers.
Vast van plan op zo'n zelfde manier een netwerkje op te zetten binnen de biebwereld, om tikjes te krijgen van collega's buiten mijn eigen struikje..
En iemand als ik, die dol is op beeldspraak, hoeft nauwelijks uit te leggen hoe te denken over het werken met beelden. Zou het niet geweldig zijn om samen met biebleden fotoverzamelingen aan te leggen op allerlei gebied-naar wens? Denk aan het succes van de erfgoed app vol mashups, op de touchtable: leg je pasje op de plaat en zie daar: foto's van de straat van vroeger, je speelstoepie en de bakker op de hoek in vol ornaat. Ik zou zeggen: kijk zelf maar (start op 1 min.05) enneh...deel gerust je mening. Voor twijfelvolgers nog een uitnodiging: wees net zo welkom! Ik mag dan een spinnekop lijken, maar het is best gezellig in m'n weppie en bovendien bijna Halloween èn ik bijt niet.

In tegendeel, ik omhels je - met duizend armen ;)

2 opmerkingen:

  1. Ik heb toch sterk het gevoel dat jij voor je plezier aan het schrijven bent, of het nou in het luchtledige ratelen op je laptoptoetsen is of niet. Maar eerlijk is eerlijk het is veel leuker als je reacties krijgt, dat ben ik met je eens.
    En, misschien met wat minder beeldspraak: ik omhels je stukjes, hoor.
    Mag ik concluderen dat jij een positieve visie hebt op web 2.0?

    BeantwoordenVerwijderen